Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Terug naar normaal. Dinsdag muziekdag weer altijd op dinsdag. Geen reisverslagen meer, maar de zaterdagse week in beeld. Van dinsdag en woensdag had ik geen zin om nog een reisverslag te schrijven, die kunnen net zo goed in dit bericht, want veel anders dan rijden en thuiskomen hebben we niet gedaan.
Maar toch nog wat foto’s van dinsdag. Zoals ons vertrek uit La Buissière-sur-Ouche.
Brugske waar we gisteren nog wandelden.
De dorpjes hier zijn niet echt florissant. Maar ik vind het allemaal wel iets hebben.
Nog een beetje mooie, weidse landschappen. De zonnebloemen laten hun kopjes hangen, zo triestig zijn ze dat wij Frankrijk weer verlaten.
Regen. Hoe passend.
En de obligate windmolens.
Triestige Flot Bleu op de CCP camperplaats in Felleries. Voor de rest was het daar wel aangenaam, voor onze laatste nacht.
Zo gaat dat wel vaker bij ons: ik lig op bed terwijl Meneertje Mertens aan het werk is. Hehe.
Dinsdag reden we een kleine 400 kilometer, via snelwegen maar geen tolwegen (en hoe meer je naar het noorden rijdt, hoe vaker je tolvrije snelwegen kan nemen) en op woensdag nog een 170-tal kilometer. We passeren bij Vanomobil om te lozen, gaan tanken bij DATS24 en laten de car nog eens grondig washen bij Vroman. Nog iets eten, en hup naar huis. Nee, eerst nog de fiets van Meneertje Mertens binnenbrengen bij Wildiers in Baarle Drongen, zodat die ein-de-lijk deftig gerepareerd wordt. Dan hup naar huis dus, waar alles ons in prima conditie opwacht: de planten kregen water van Lies, het gras werd afgereden door Jens, en de haag werd geschoren door Bram.
En dan ja, je weet wel hè. Opruimen, wassen. We gaan de camper volledig leegmaken om die eens goed te poetsen, en eens te bekijken wat we kunnen thuislaten van alles wat er nu inzit.
Na de hele covid-affaire tijdens onze reis, waarvan vooral bij Meneertje Mertens de gevolgen nog steeds aanslepen, beginnen woensdag ook zijn darmen vervelend te doen, ik vind dat wel een goede samenzwering van zijn lijf want uiteindelijk beslist hij toch maar een afspraak te maken bij de dokter. En zo is hij donderdag en vrijdag nog thuis, gelukkig maar, want in vorm is hij écht niet. We gaan nog steeds naar onze huisartsenpraktijk in Gent, ik rij mee om hem wat gezelschap te houden, en we keren terug via de gloednieuwe Verapaz-brug, dat wilde ik toch wel eens doen. ’t Is niet dat het daar nu supermooi is, maar het is echt wel een gigantische verandering in dit stadsdeel, dat ons nauw aan het hart ligt. Ik maak uit gewoonte wat foto’s, maar vanuit onze gewone auto… je ziet er niet veel op, haha!
Vrijdag ga ik een voormiddag bij de meisjes. Mevrouw de Fotoschuur gaat op verplaatsing voor een fotoshoot, Otto is in de crèche. Eerst maken we nieuwe tekeningen voor in onze Momo, daarna wordt er een half uur gedanst op de onnozelste liedjes eerst, waarvan ik u een paar beelden niet kan onthouden. (Pipa draagt trouwens een kleedje dat ik maakte voor de trouw van Sara en Milan, het “afdankertje” van Lili. Die kleedjes blijven echt mooi!)
En zo keren we terug naar onze normale routine. We zijn al aan het nadenken over onze volgende reis. Op mijn blog volgen er binnenkort nog conclusies van de afgelopen reis.
Het lijkt of de dames 10 cm zijn gegroeid. Beterschapswensen verder voor je man en toitoi met de landing in het gewone leven. Een nieuw plan voor een reis is dan een fijn vooruitzicht
Oh wauw, wat is Lili ineens groot, echt al een tienertje aan het worden! O ja, en welkom thuis natuurlijk.
Spijtig dat de reis voorbij is. Het was fijn om mee op pad te gaan! Ik heb er echt van genoten. Benieuwd naar de conclusies…
En o de brug is open! Ik heb er een maand geleden nog voor gestaan omdat Waze mij al via die weg leidde – wat dus té voorbarig was.
Wat een beeldige Pipa in een beeldig jurkje. En wat wordt Lili groot 😱