Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Zaterdag is het de 85ste verjaardag van Herman. Mijn ma en Herman zijn in Oignies, wij hebben geen plannen dat weekend, dus de beslissing is snel gemaakt: wij spenderen een weekend in Fumay en we gaan samen eten om die verjaardag te vieren.
We gaan eten in restaurant l’Escale op de kaai van Fumay. Eenvoudig, lekker en zeer betaalbaar. Zeer weinig volk ook, maar dat is dan weer goed voor mijn ma, die moeite heeft met lawaai. Het smaakt en er is niet veel ruimte over voor een dessert. Bij mij toch niet. De heren verorberen een gigantische dame blanche.
Ik denk met een café gourmand een bescheiden dessertje uit te kiezen… mis poes. Vier soorten taart, een kleine wafel en veel slagroom. Gelukkig bestelde mijn ma geen dessert en kan ze mij een beetje helpen mijn bord leeg te eten.
Op de terugweg zie ik een boom met een plaatje.
Haha, I like that.
Zondag ga ik een eindje fietsen met Herman. Hij is niet meer jarig maar wel nog 85, en fietst als een 65-jarige.
We rijden langs de Maas richting Haybes. Het weer laat het een beetje afweten, het is fris en grijs, maar we blijven droog en het is sowieso wel prachtig hier.
We komen veel sluizen tegen.
Waar ook gekampeerd wordt.
Het gemeentehuis van Haybes.
Aan de overkant het dorpje Fépin.
Bij zowat elke sluis en elk brugje stoppen we eens om een kijkje te nemen.
We keren via dezelfde weg terug, en zien aan de overkant nog eens Fépin liggen.
Terug bij Fumay.
Vanop onze plek op de camperplaats zien we de kerktoren van Fumay.
Na de middag rijden we huiswaarts.
Maandag ga ik nog een eindje fietsen rond Waarschoot. Het is droog, heel droog.
Meneertje Mertens maakt een route voor mij, en stuurt me langs een weg waar ik nog nooit eerder was. En wel hierom.
Het wordt al snel een zandweg, en daarna een pad door het gras richting Lembeekse bossen.
En wie Lembeekse bossen zegt, zegt mul zand. Bijna als zeezand. Ploeter ploeter ploeter.
Dag koetje!
Lembeke.
In de namiddag rijden we naar Ikea, kopen er een kast en een rek (heel functioneel, thuis opgeschreven wat we wilden en meteen naar het magazijn), en eten er ook. Lekker makkelijk.
Dinsdag (ja, het is weer een drukke week) ga ik babysitten bij Alice. Met de trein van Waarschoot…
… naar Wetteren.
Het is een beetje een pittig dagje, maar gelukkig is het mooi weer en kunnen we op stap met de buggy. Het eerste wandelingetje ligt het juffie te vechten tegen de slaap, het tweede wandelingetje ligt ze letterlijk na een minuut te ronken. Ze is veel gegroeid en veranderd, ze is nog altijd even alert en wakker en lacht nog altijd even graag.
Woensdag ga ik nog eens een eindje fietsen. Opnieuw een route gemaakt door Meneertje Mertens. Dan is het altijd nét iets anders dan als ik het zelf zou doen.
Door het Scheutbos.
En toch ook weer een eindje zandweg.
Feest bij het kapelletje van de wijk Abeelken in Lembeke.
Nog een kapelleken en een oud boerenhof.
De Huysmanshoeve in Eeklo.
Bijna thuis, het rattenkasteel en paardjes.
Donderdag ga ik op stap met Mevrouw de Fotoschuur. Een moederdag-uitje. We gaan lunchen bij Bar César. Homemade ice tea en lemonade, een selfie en croques. Lekker.
Na de lunch gaan we in de Sint-Pietersabdij naar de tentoonstelling ‘Schoonheid als verzet’ van Michiel Hendryckx. Zeer de moeite waard.
Regelmatig foto’s van plekken waar ik al was, zoals hier van Île Madame in Frankrijk, en le Tombeau du Géant in de Belgische Ardennen.
Doordat we ook van Gent zijn, en allebei een brede interesse hebben, herkenden zowel Janna als ik heel veel op de foto’s. De bijbehorende verhalen waren soms pakkend, soms hilarisch.
Prachtige ruimte ook voor een tentoonstelling.
Na de tentoonstelling gaat het Fotoschuur-waarts, gaan we de kinderen ophalen van school en crèche, en komt de kapster nog aan huis. Ik ben tot mijn grote opluchting weer kortgewiekt. Gekortwiekt. De kapster knipt onder grote belangstelling. Lili legt uit hoeveel eraf mag.
Het is weer een onwaarschijnlijk grote hoop foto’s, dus laat ik het hier maar bij voor deze week. Ooit moet er toch nog eens een week komen dat ik weinig tot niks te doen heb.
Ik denk gelukkig dat je iets te doen hebt 😀
Meneertje Mertens denkt aan je kuiten met dat mulle zand. Wil je getraind tot het groot verlof.
Moeder-dochter kan een heerlijk momentje zijn en ook kleinkinderen in huis of in hun huis.
Heerlijk je (plus)ouders nog hebben. Wat kan die Herman nog fietsen!
Wij hebben een Whatsapp-groep die ‘Abeelkes’ heet, vermits ik van die ‘struik’ ben. De wijk Abeelken kende ik niet.
Ik zou willen tekenen om als 85-jarige nog te kunnen gaan fietsen!
Hoe fiets je als 65?
Heel erg genoten van je logje, hier in het verre Zwitserland. Fumay, de kade, de Maas. En Herman, fit op z’n 85ste — feliciteer hem van harte! Daarna Lembeke, Waarschoot… Zandgrond of niet, het blijft onze grond. En dan nog die tentoonstelling, waar ik zéker ook naartoe wil. Wat een mooie week!
Inderdaad, Herman ziet er ook niet uit als 85, klasse.
Wat kwam je weer veel moois tegen deze week!
Fijn dat Herman nog zo fit en actief is!
Daar ben ik ook blij mee 🙂