Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Zaterdagochtend worden we wakker in Bellem. Het plan is (was) om vandaag naar mijn ma en Herman te gaan voor moederdag, maar Meneertje Mertens voelt zich niet goed (verkouden en keelpijn) dus moeten we dat plan jammer genoeg opschorten.
Een gans weekend hier blijven, ziet hij niet zitten (vooral omdat hij geen fiets mee heeft, de elektrische is binnen voor reparatie). Changement de plans dus, en we rijden naar Strépy-Thieu. Dat plekje aan het water daar was wel erg mooi.
We kijken nog naar de koers, zitten buiten, eten iets, the good life quoi.
Vanuit mijn room with a view zie ik nog een mooie zonsondergang. Plan was eigenlijk om naar de oude scheepslift te gaan voor de zonsondergang, maar de moed ontbreekt me. Idem voor de zonsopgang de ochtend nadien.
Wat een heerlijk weer is het toch. We kunnen gewoon verdergaan met luieren in het zonnetje.
Ik ga wel een eindje fietsen. Langs het water. Vanaf de overkant zie ik de plek waar we staan.
We zijn niet de enigen die vrij kamperen in deze mooie omgeving.
Eigenlijk heb ik geen goede route gekozen, ik had de andere kant moeten uitrijden. Nu beland ik op het domein van een grote cementfabriek, en het is een beetje creepy allemaal. Moederziel alleen ben ik er. Wel leuk om te fietsen. Als ik twee truckers tegenkom die een wandelingetje maken, maak ik me toch maar snel uit de voeten, en keer terug. Ik kom wel een brug tegen waarop ik langs de andere kant van het water raak.
Ik maak nog een kort ommetje via een hangbrug en brugwachtershuisje.
Ik weet niet of ik het al eerder zei maar: wat is het hier toch mooi.
Terwijl ik aan het fietsen ben, ziet Meneertje Mertens een boot (de enige die we er tot nog toe zagen) met mensen die het scheepsliften- en sluizencomplex bezoeken. Willen we ook wel eens doen.
Daarna is het tijd om wolkjes te kijken.
In de namiddag rijden we terug naar Deinze, waar we (alweer) op een mooie zonsondergang getrakteerd worden.
Maandagvoormiddag ga ik nog een eindje fietsen. Ik rijd naar Petegem aan de Leie en Machelen en terug. Kappelletjes en water. Meer moet dat niet zijn. En ik kom alleen maar vriendelijke automobilisten tegen. Oef.
Een “nutteloze poort” kom ik ook tegen.
Ik rijd voorlangs de spoorwegbrug van Grammene, een erg mooie brug waar ik niet graag over fiets. (zo smal! het rijvlak is een rooster waar je door kan kijken! aaargh!)
Maandagnamiddag gaat het huiswaarts, en woensdag ga ik Fotoschuur-waarts. Ik maak nog eens een wandelingetje over mijn oude geliefde Dendermondsesteenweg, die in de jaren dat we er weg zijn, nóg vuiler en triestiger geworden is. Ik kom er ook dit verkeersbord tegen. Ik weet niet wat voor nut het heeft, behalve dat je erom moet lachen en lachen is gezond.
Ik ga mee om boodschappen, haal de meisjes op van school, we eten samen en ik speel met Lili nog gezelschapsspelletjes (het kind haar lang leven). Als opa me komt ophalen, speelt hij nog wat met Ottie.
Donderdagnamiddag rijden we weer naar Deinze. Meneertje Mertens gaat op vrijdag werken, en maakt deze zalige foto van het (heel) vroege ochtendlicht. Wat is het blauwe uur toch mooi. (hoe laat het hier is? 4u30 of zo? 4u40 ten laatste)
Ik ga nog een eindje fietsen. Naar het kasteel van Ooidonk en langs de Leie terug. Het is echt genieten.
Ik weet natuurlijk wel dat het kasteel van Ooidonk (één van de mooiste kastelen van België, zegt zelfs National Geographic) nauwelijks te fotograferen valt als je er geen bezoek aan brengt, maar dat vind ik niet erg. Het is niet de bestemming die telt, maar de weg er naartoe. Of zoiets.
Een mooie dreef naar het kasteel. Denk ik toch.
Daarna gaat het over een mooi onverhard pad naar de Leie.
Astene Sas.
Van Astene naar Deinze gaat het over een prachtig fietspad. Ik had geen idee dat dit hier was, en echt, ik vind het fantastisch.
Gisteren reden we langs de Kortrijksesteenweg, nu zie ik dat alles van de andere kant. Leuk. Als mijn geheugen me goed serveert, is dit het oude gebouw van de Molens van Deinze.
Toen ik er naar school ging (pakweg 40 jaar geleden) was Gent een grijze en sombere stad. Nu, 40 jaar later, is Gent helemaal opgeknapt, levendig en kleurrijk. Deinze ken ik ook vrij goed, het is mijn ex zijn thuisstad en ik heb er ook redelijk wat tijd doorgebracht. Ik had van Deinze hetzelfde beeld als van Gent: grijs, somber, wat lusteloos. Nu ik er weer meer tijd doorbreng, verbaast het me bij momenten hoe ook Deinze in goede zin veranderd is. Dit fietspad is zo’n mooi voorbeeld, je fietst er van Astene gewoon recht het centrum in, zonder enige (drukke) weg te moeten kruisen, bijna tot aan de kerk. En het is nog mooi ook.
In de namiddag rijden we naar Fumay, waar we nog eens een weekend gaan doorbrengen. De rit is vlot en aangenaam. Ter plekke maak ik nog een geïmproviseerde maaltijd met prei, gehakt en aardappeltjes. Smaken dat het doet! Ik vind dat leuk, het beperkte koken in de camper en toch iets lekkers kunnen maken.
Van mijn zus, die met de Hoop Doet Leven (en mijn schoonbroer, uiteraard) op zwier is in Frankrijk, krijg ik nog deze leuke foto, waarmee ik deze week afsluit.
Die laatste foto zo leuk. Maar de rest ook mooi. Ik krijg de neiging om je uit de stoel te jagen bij het sluizencomplex. Het is zo bijzonder
Astene Sas … is dat niet dat café met die heel bijzondere (beetje rare snuiter) uitbater? Wel mooi fietsen daar.
Ja, plek met een hoekje af 😉 En inderdaad fijn fietsen in die omgeving.
Inderdaad ne mens met nen hoek af 🙂 Mijn zus en schoonbroer liggen daar vaak voor anker, ze kennen hem goed.
Het mooie voorjaarsweer is natuurlijk een cadeautje voor ‘zwervers’ als jullie zijn.
Als kind ben ik ook naar een scheepslift in België geweest, ik denk in Ronquières. Strépy-Thieu kan het niet zijn, want die was er in de jaren zeventig nog niet. Het heeft toen in elk geval wel indruk op me gemaakt.
Zoveel mooie foto’s aan de waterkant.
En de laatste is écht leuk!
Zoveel mooie en fijne foto’s zeg!