Dinsdag 3 september
We slapen goed en lang (10u geslapen, hoe zot is dat, gebeurt me 2 keer in het jaar of zo) op de camperplaats van Jarnac-Champagne, en het regent als we wakker worden. We beslissen dat we het goede weer niet gaan afwachten om hier een eindje te fietsen (kan ook zijn dat dat goede weer niet komt vandaag) en een flink eind door te rijden. We zijn erin geslaagd hier geen enkele foto te maken, haha.
Rond 9u30 zijn we op weg. Autosnelwegen en tolwegen toegestaan, maar we worden in eerste instantie langs de kleinste en slechtste wegen mogelijk gestuurd. Meneertje Mertens moppert toch wel een beetje. Er is zelfs een straat waar het gras tussen het asfalt groeit, die zal wel veel gebruikt worden! Not. Ik noem dit soort dingen graag “the scenic route”.
De omgeving is wel mooi, de dorpen armoedig. Niet zo grijs als de dorpen in het noorden van Frankrijk, meer beige. Maar in de regen kleurt het toch ook maar triest. Veel volk is er niet te bekennen.
We blijven door eindeloze wijngaarden rijden, in de streek van de Cognac en daarna in de streek van de Anjou. Het regent, soms wat minder, soms wel heel hard. Onze slagzin vandaag is: we rijden naar het goede weer!
Mijn pillen doen hun werk: geen maagpijn, maar wel constant honger. Rond 11u30 beginnen we dan maar te zoeken naar een plaats om iets te eten. Op Park4Night vind ik een plek in de gemeente waar we doorrijden, ziet er best groot uit dus daar gaan we heen. En we hebben weer geluk: een grote grindparking bij een oude molen, de Moulin de Rimbault in Beauvoir-sur-Niort.
We kijken er eerst eens rond.
Er is ook een prachtig weids uitzicht over de omgeving.
Bij de parking is ook allerlei sport- en speelgelegenheid, mee gefinancierd door het departement. Compleet verlaten, dat wel, maar dat zal wel op de tweede (regenachtige) dag van het schooljaar zeker.
We vinden het een zalige plek om onze baguette en fromage te eten. Ergens las ik onlangs dat je met Park4Night vaak op platgetreden paden belandt, maar wij vinden er vooral toch rustige en mooie plaatsen.
We zetten onze tocht verder, rijden de autosnelweg op, en vorderen dan wat beter. Want deel 1 ging echt maar traag.
Rond 14u30 gaan we de autosnelweg af, en zoeken we een plekje waar we naar de Vuelta kunnen kijken. Wat we vinden in de vorm van een kleine parking naast de Loire. We zitten hier goed. We kijken op het gemakje naar de koers, hebben zin om verder te rijden als Wout Van Aert eruit valt, jong toch wat een ontgoocheling weer. We kijken toch maar verder, het is nog een mooie strijd om de rode trui.
Daarna rijden we weer verder, nog een stuk autosnelweg en daarna weer kleine wegen.
Tegen 19u45 komen we aan in Le Pertre, waar we de nacht gaan doorbrengen en eventueel een dag blijven, dat beslissen we morgenochtend, hangt van het weer af. Le Pertre is groter dan het Jarnac-Champagne van gisteren, maar de camperplaats is mooi groen. We vinden een grote plek helemaal tussen de bomen en ander groen. Ik maak een snelle feestmaaltijd klaar: biefstuk, kroketjes in de Airfryer (wat is dat ding toch handig, niet te geloven), en een slaatje. Feest, want morgen zijn we 17 jaar getrouwd. En of het smaakt!
Woensdag 4 september
Proficiat aan onszelve, voor 17 jaar getrouwd! (en 21 jaar samen, ongeveer).
We slapen allebei heel goed op ons privéplekje van de camperplaats in Le Pertre.
We beslissen om vandaag door te rijden naar Mont-Saint-Michel, het gaat weer regenen en dan spenderen we onze tijd liever al rijdend. Het is ook niet ver meer, een kleine 100 kilometer. We gaan nog een wandelingetje maken bij het water in Le Pertre, en bewonderen de mooie kerk.
Er is ook een leuke ruilbibliotheek.
We zagen al heel veel kruisen en beelden langs de wegen, en ook hier worden de schoolgaande kindjes goed bewaakt.
We maken ons op het gemak klaar, en vertrekken rond 9u45 richting Mont-Saint-Michel.
We zouden nog een bakker moeten vinden, en Meneertje Mertens wil nog tanken, door de combinatie van beide zoek ik een Super U langs onze route, en plan een extra stop in. Maar kort erna ziet Meneertje Mertens borden voor een Hyper U in de gemeente waar we aan het door rijden zijn, en beslist hij die borden te volgen. Ik denk dat het rechtdoor is, hij dat het naar links is, en slaat linksaf. Waarna we bij een Leclerc belanden. Nope, hij was er zeker van borden voor een Hyper U gezien te hebben. We keren terug, maar hij slaat te vroeg af, we zitten niet meer op onze originele weg. Ha. Maar kijk, wat zien we daar? De Hyper U, haha! We gaan snel brood en croissants kopen, en gaan dan tanken. Na wat babylonische spraakverwarring en dientengevolge extra rondrijden, zijn we weer op de goede weg. (samenvatting van dit verhaal: een staaltje van ons typische gekibbel dat we al 20 jaar met veel liefde volhouden)
Onderweg ziet het er erg grijs uit en gaat het ook wat regenen, maar toch zien we aan de einder weer blauw tussen de wolken. We rijden naar het goede weer! En dat blijkt uiteindelijk ook zo te zijn, als we aankomen in Beauvoir, schijnt het zonnetje.
In Beauvoir is een grote, gigantisch grote camperplaats van CCP, met 180 plaatsen. Er is veel vrij als we aankomen, en de overweldigende keus aan plaatsen doet ons twijfelen. Maar we vinden toch een aangenaam plekje op het gras. De vibe van de camperplaats staat ons aan, we hebben dat wel vaker met van die heel grote camperplaatsen. Veel volk, maar rustig. We like it here.
Ik maak ons middagmaal, we laten het ons smaken, en houden een rustige namiddag. Wat laptoppen, foto’s bekijken, Vuelta kijken, het leven is mooi.
Na de koers gaan we nog eens op verkenning naar Le Mont-Saint-Michel. De camperplaats ligt op een drietal kilometer van de kust, en er is een fietspad daarheen.
Een beetje hobbelig, dat wel, maar toch beter dan langs de grote weg. We stoppen af en toe voor foto’s…
… en gaan dan een beetje gravelrijden in plaats van de platgetreden paden te verkennen.
Ik zie wat ik wil zien om ‘s morgens en/of ‘s avonds foto’s te maken. Le Mont-Saint-Michel mag dan al heel héél toeristisch zijn, voor mij blijft hij zijn magie behouden.
Ondertussen is het aan het regenen, maar het is niet echt koud dus kan het ons niet echt deren. We rijden via de parkings en een stuk waar we eigenlijk niet mogen fietsen, terug naar het fietspad, en keren terug naar de camperplaats. Eten, verslag schrijven, een babbeltje doen met het thuisfront, en genieten van de rust. Meer moet dat niet zijn.
Gelukkig gaat het beter met je maag. Geniet van de taart voor jullie 17de huwelijksverjaardag. Gefeliciteerd. Het weer is iets grijzer, maar ook dan blijft het mooi. Zeker bij Mont-Saint-Michel.
Je zou zo reisgidsen kunnen schrijven en kunnen illustreren met je foto’s en belevenissen. Ik geniet mee. Het perspectief van die molenwiekfoto😍
Proficiat met jullie huwelijksjubileum. Dat er nog vele gelukkige jaren samen mogen volgen.
Alsnog gefeliciteerd met de huwelijksverjaardag, natuurlijk moet je dat vieren , waar je ook bent.
Wat een enorme camperplaats, wist niet van het bestaan af zo groot. En ook daar al een telefooncel als minibiep, leuk.
Van harte gefeliciteerd!
Er is genoeg te zien onderweg, bedankt dat we mee mogen genieten.
Proficiat met jullie 17 tiende huwelijksverjaardag ❤️. De Mont-Sint-Michel heeft zeker nog zijn magie! Niet erin vind ik, te druk maar om naar te kijken. Vroeger kon je het nog behoorlijk bezoeken en er naar toe wandelen rekening houdend met de getijden. Jammer van Woutje, ik kijk niet meer… snif. Leuk jullie te volgen. Geniet.