Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend! De ondertussen zeer respectabele en vooral leuke playlist kan je vinden op Spotify én op Youtube. Abonneren kan, uiteraard.
Vorige week had ik Harley David, son of a bitch van the Bollock Brothers, waarop Goofball doordraaide met Motorcycle Emptiness van the Manic Street Preachers.
Schoontje! Favorietje alhier! Ik zoek de opvolger een beetje in dezelfde maar iets zwaardere regionen, en beland bij Red Eyes and Tears van the Black Rebel Motorcycle Club.
Die we ooit eens op Pukkelpop zagen, dacht ik, maar ik vind niet meteen terug wanneer. Er is wel een verhaal aan verbonden: in 2010 overleed de geluidstechnicus/4e lid van b.r.m.c. na hun optreden op Pukkelpop. De naam van de man, Michael Been, deed een belletje bij me rinkelen. In de jaren 80 was hij de zanger van The Call, wiens I Still Believe ik echt een machtig nummer vond, en vind. Hij was de vader van de bassist van b.r.m.c. Of hoe een cirkel zich soms sluit.
Goofball, ’t is weer aan u!
Heel apart en ergens toch wel leuk.
Zijt gij naar Pukkelpop geweest? Ha, ik zie je zo niet echt op een festival.