Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Vrijdagnamiddag reden we naar de camperplaats op de Tiegemberg, waar we het de week voordien heel aangenaam vonden. Met mijn cyborg boot is geen sprake van wandelen, maar we willen hier toch wel eens terugkomen voor een wandeling.
Het weer gaat eindelijk de goede kant uit. Plan was eerst om hier nog een tweede nacht te overnachten, maar we beslissen toch al naar het parcours van het Belgisch Kampioenschap te trekken. Ik heb het parcours in een duidelijk te volgen route gezet, en de pijlen helpen ook. Maar veel plek om te staan zien we niet. De beste plaatsjes zijn al ingenomen, en we zijn ook kieskeurig. Uiteindelijk stoppen we in Zottegem zelf, op de parking van de Bon’App en Bio Planet. Waar we op pakweg een kilometer van de aankomst blijken te staan. We twijfelen een beetje of het hier niet te druk gaat worden, en er is nog een incident met een vrachtwagen van een sponsor, maar we beslissen te blijven staan.
We maken nog een kort fietsritje op en bij het parcours. De (waanzinnig inefficiënte) studio van Sporza.
Er wordt hard gewerkt.
Dat verkeersbord moet een grapje zijn.
De finish.
Onwaarschijnlijk wat een hoop materiaal er versleept wordt.
Ergens vlakbij staat dit mooie kerkje (kapel?).
Zondagochtend gaan we nog eens een eindje fietsen. Gelukkig geen dertig kilometer, een ritje van 16 kilometer, waarbij mijn voet na 10 kilometer al pijn doet. Jammer maar helaas, dat weten we dan ook weer. Maar: het weer is schitterend en we zien veel moois.
Alvast geen tekort aan kapelletjes in deze regio.
Daarna is het tijd voor een namiddag vol koers. En het valt hier godzijdank erg goed mee qua drukte. Ik kijk deels binnen, ik heb het al snel gehad met het over en weer pikkelen met mijn cyborg boot.
Na de koers verkassen we naar Deinze, alwaar de zon ook mooi ondergaat.
Over de week valt er niet veel te vertellen. De voet gecombineerd met de hitte weerhouden me ervan naar de familie Fotoschuur te gaan, maar ik ga wel mijn kapelletje fotograferen. ’s Morgens vroeg, uiteindelijk blijf ik er lang staan om de zonsopgang te fotograferen.
Het kapelletje terwijl het zonlicht er zijdelings op valt.
Voor ons vertrek donderdagnamiddag merk ik dat er veel kleine viooltjes tussen ons gras staan. Mooi.
We rijden naar Bellem, van waaruit Meneertje Mertens vrijdagochtend met de fiets naar het werk rijdt. Wat is het hier toch prachtig.
En wat staan we hier graag.
Slaatje with a view.
Vrijdagnacht blijven we ook hier, wat we morgen gaan doen, dat zien we dan wel weer.
Grappig je blog over de andere kant van het kampioenschap. Ik weet nu dus nog niet wie er gewonnen heeft.
Heel vervelend dat je voet zoveel problemen geeft.
Prachtige foto’s van je kapelletjes en de zonsopgang.
De zonsopgang is toch zo mooi.
Naar Bellem wil ik ook nog dit jaar – eens een fietstochtje maken, o.a. langs de vaart én naar de Craenepoel. Daar lag ook de jeugd van mijn moeder voor een groot deel. Een tante van haar woonde langs de vaart in Bellem. Een grootoom van mijn moeder had een smederij langs de vaart in Aalter. Mijn ouders gingen zwemmen in de zomer en schaatsen in de winter op de Craenpoel. Het zijn allemaal verhalen en belevenissen waar ik niet bij was, maar die ik in mijn hart draag alsof ik er zelf bij was.
Het is een beetje nomadenbestaan, maar, je kunt het maar naar je zin hebben toch?
Je kapelletje en de zonsopkomst zijn weer knap. Gelukkig kan je je nog een beetje behelpen met die cyborg boot. Bellem mooi plekje.
wat is er zo inefficiënt aan de Sporza studio?