Satur9Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Zondag hadden we een soepfeestje met de kinderen om het nieuwe jaar te vieren. Preisoep en tomatensoep met ballekes, voor wie het wil weten.
Er werden nieuwjaarsbrieven voorgelezen… (Lili voor haar peter)
Er werd gesupporterd…
Er werden cadeautjes bestudeerd…
Het kleine boefje vond het allemaal heel plezant…
Er werden meer nieuwjaarsbrieven voorgelezen (Pipa voor oma en opa)…
Er werden nóg meer nieuwjaarsbrieven voorgelezen… (Lili voor oma en opa)
Er werd soep gegeten, uiteraard…
Er was een klein manneke dat precies wel héél veel lol had…
Er werd gespeeld…
Er werd nog meer gespeeld…
Er werd toegekeken…
En er was veeeeeeeeeeeeeeeeeeel te veel taart.
Kortom: het was gezellig. Chaotisch maar gezellig.
Het ontbreekt me compleet aan goesting om buiten te komen, dus hou ik me vooral thuis bezig. Onder andere met gordijnen inkorten. Filmpje? Filmpje.
Resultaat:
Woensdag ging ik naar de Fotoschuur. Ik kon het niet laten om nog eens een foto te maken van de meest deprimerende bushalte van het land.
De meisjes hadden geen school. Pipa speelt. Met de pop naar de dokter, of zoiets? Pipa zit in ieder geval mooi te wachten. Ik denk dat haar mama zichzelf een beetje ziet in deze houding.
Donderdag naai ik weer. Voor mezelf.
De zon schijnt…
Maar even later sneeuwt het alweer. Allez ja, alweer, veel sneeuw hebben we hier niet gezien.
Resultaat van het naaiwerk (dat al enige dagen langer aan de gang was en een beetje bandwerk betrof): drie T-shirts met lange mouwen.
(met ook in beeld: zo’n paar zelfgebreide sokken waarvan ik me nu afvraag wat er verkeerd aan was. Hoewel ik ook al een paar tegenkwam waarvan ik wél weet wat er verkeerd aan was: te groot, te wijd).
Gisteren slaagde ik er eindelijk in om eens buiten te komen. Alles was bedekt met een dun laagje poedersneeuw en dan aangevoren, het was mooi. Maar meer dan dit werd het hier dus niet:
De foto’s die ik maakte zijn voor later eens.
Here comes another winter of long shadows and high hopes
Here comes another winter waitin’ for utopia
Waitin’ for hell to freeze over
De kindjes stelen de show en de lach van de kleine man maakt vrolijk!
Het is zo’n geestig ventje 🙂
Wat een rijk blog…..hard gewerkt met die gordijnen zeg en die taarten zien er zo verrukkelijk uit. Je foto’s van de kleintjes zijn fantastisch.
Dankjewel 🙂 Het was inderdaad een rijke week.
Gezellig samenzijn met de familie. De soep en de taarten zien er overheerlijk uit.
Zoveel mooie foto’s van de kleinkinderen. Otto ziet er een echte deugniet uit en de foto met de pop in de wachtzaal vind ik de max.
Amai wat kan jij snel gordijnen inleggen.😉 Het resultaat mag gezien zijn!
We houden het eenvoudig, en zo is het voor iedereen gezellig 🙂 Otto is écht een deugniet, zo’n lachebekje 🙂
Ik ben een snelle hè, haha. Niet op z’n West-Vlaams 🙂
Gewoon kei gezellig zo met iedereen aan tafel. Over het teveel aan taart wil im me wel ontfermen…. maar ja, ik woon niet om de hoek, dat is jammer.
Leuk dat versnelde filmpje, zo zijn je gordijnen snel klaar, en met een mooi resultaat.
Hihi, de taart is op geraakt, en daar ben ik tevreden mee (Meneertje Mertens maakte zijn collega’s blij).
Ik vind die versnelde filmpjes altijd grappig. En ja, zo gaat het vooruit!
Er is nooit teveel taart. 🙂
Hahaha, die onthou ik 🙂
Wat een fijne weekje.
Vooral wat een gezelligheid was het zo te zien.
Met de heerlijke soep en taart.
Zeker 🙂 We houden het eenvoudig, zodat het voor iedereen gezellig is 🙂
een soepfeestje, dat klinkt tof. Maar ‘k zou de preisoep vervangen in broccoli of kervel of zo, als er een groene soep bijmoet
Kunnen we een compromis sluiten met courgettesoep? Broccolisoep vind ik teveel naar kool ruiken voor een feestje, en ik lust geen kervelsoep.