Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend! De ondertussen zeer respectabele en vooral leuke playlist kan je vinden op Spotify én op Youtube. Abonneren kan, uiteraard.
Vorige week had ik Layla van Eric Clapton, waarop Goofball doordraaide met Layla van de Kreuners.
Yep, Goofball reageerde behoorlijk gevat op Layla met Layla. Vlaamse klassieker. En die ouw peeten spelen nog behoorlijk goed live, amai.
Ik moest niet lang nadenken over het vervolg: Dancing with Myself van Billy Idol, een nummer dat de Kreuners coverden (velen dachten dat het een nummer van hen was, velen dwaalden).
Eigenlijk ben ik niet zo zot (meer) van Billy Idol en de scheve toot die hij altijd trekt en zijn overmatig “kijk mij eens cool zijn”, maar het is toch wel een goed nummer.
Goofball, ’t is weer aan u!
‘t Is een patser hé. Mooi, maar ik hoef hem ook niet persé te zien.
Voila, goed gezegd 🙂
Mwah… ook niet heel erg in mijn straatje dat nummer.
Hier heb ik eigenlijk nooit iets mee gehad.
Stiekem vind ik de cover door de Kreuners beter.
Eyes without a Face vind ik ook wel mooi. Maar ik hoef het allemaal niet al te vaak te horen.
oh ben je een stiekeme Kreuners fan?
Eén van mijn beste vriendinnen was, en is, een grote Kreuners-fan. En ik vond ze vroeger echt goed. Ze wáren ook gewoon echt goed. Ik kocht indertijd hun LP Er sterft een beer in de taiga. Ze hebben echt wel fantastische nummers die nog steeds staan als een huis.
Dus ja, zeker, stiekeme Kreuners-fan 😀