Afgelopen vrijdag ging ik (zoals ik vaak doe de laatste weken) in alle vroegte fietsen. Het is dan nog koel, het is dan rustig, ik kan mijn hoofd leegmaken. Op het laatst griste ik nog net mijn camera mee, en wat was ik daar blij om. Want: er hing nevel. En dan wordt alles dubbel zo mooi, natuurlijk.

Waarschoot, Hoge Zandweg. Op een scheet van bij ons thuis.

Alle andere foto’s: Koudekeuken. Ja, we hebben hier ook leuke straatnamen. Ik reed een stuk een aardeweg op, een aardeweg met veel stenen. Een mens moet er iets voor over hebben.

Met elektriciteitskabels en al, ik had geen goesting om ze te verwijderen.

Aan de andere kant: het fietspad…

… naast de spoorweg. Het treintje naar Eeklo telde maar 2 wagons.

Nog een laatste.

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

19 reacties

  1. Je ziet de kabels amper, niet de moeite om daar tijd in te steken om dit te verwijderen (vind ik). De schoonheid van de natuur overtreft die paar dunne lijnen 🙂

  2. Een mooie serie weer met die sfeervolle grondmist.
    Die elektriciteitskabels horen er nu eenmaal bij, tenzij je weer zonder het gemak van elektriciteit verder wilt leven. Hetzelfde geldt voor windturbines. Ze staan niet overal even mooi, maar ik accepteer ze maar als gegeven tegenwoordig.

    1. De pylonen zijn hier in de omgeving ook behoorlijk dominant, en naar mijn aanvoelen maken ze inderdaad deel uit van het landschap. Net als de windturbines. En vaak vind ik ze echt wel mooi ook. Elektriciteitspylonen kunnen zo mooi voor leading lines zorgen. Ik probeer vooral de draden te verwijderen als ze geïsoleerd op de foto staan (bij inzoomen bijvoorbeeld). Als de pylonen er staan, laat ik het over het algemeen zo.

  3. Ik zit momenteel op een perron van station Gent-Sint-Pieters te wachten op mijn trein naar huis. Het treintje naar Eeklo vertrok ook net met 2 wagonnetjes.

Zeg het eens?