Dinsdag muziekdag. En een samenwerking met Goofballsworld. We spelen muzikale pingpong, we draaien samen door. Elke week borduren we voort op elkaars muzikale keuze, en die keuze kan alle mogelijke kanten uitschieten. Zo wordt het extra spannend! De ondertussen zeer respectabele en vooral leuke playlist kan je vinden op Spotify én op Youtube. Abonneren kan, uiteraard.
Vorige week had ik God Is a DJ, waarop Goofball doordraaide met Take Me to Church van Hozier.
Wat ik een prachtig nummer vind. Blijft mooi. Met een filmpje dat ik pijnlijk vind om naar te kijken.
Het was niet moeilijk om een opvolger te vinden. We blijven in kerkelijke middens met The Church, een favoriete Australische groep. Met een nummer dat hen wat bekendheid bezorgde…
…in Nederland mede door de akoestische versie bij de 2 Meter Sessies.
Goofball, ’t is weer aan u!
De akoestische versie had ik nog niet eerder gehoord, maar ze is echt wel goed.
Fijne muziek uit de tijd dat ik nog jong en knap was. (Thans alleen nog knap.)
Geniet ervan, want binnenkort is ook dat knap verleden tijd 😉
Fijne muziek inderdaad.
Neem de uitspraak die ik tussen haakjes plaatste maar gerust met een korrel zout. Twee korrels, zelfs. 😉
Young at heart, dat wel nog hè 🙂
Altijd!
Nog steeds een heerlijk nummer, vooral de 2 Meter Sessie vind ik erg mooi.
Die 2 Meter Sessies hebben heel veel pareltjes voortgebracht.
Ach wat mooi dit na een lange, zware dag. Ik ben moegggg jong… maar nu voel ik mij weer heropleven. Prachtige versie.
Dat vind ik heel fijn om te lezen. Muziek is toch vaak balsem voor de ziel hè, die na zo’n lange, zware dag ook wel moe is.
Ik kende dit helemaal nog niet maar vind het wel fijn. Soort zacht dekentje, het komt bekend voor maar ik weet niet helemaal van waar. Heeft het iets van The Smiths?