Vaste rubriek op zaterdag: week in beeld. Een greep uit de telefoonfoto’s die ik maakte van zaterdagochtend tot vrijdagavond. Soms eens een foto door Meneertje Mertens. De laatste tijd ook vaker foto’s met de Nikon. Maar vooral foto’s van mijn telefoon.
Wij hebben sinds een aantal jaren een traditie: we stappen het nieuwe jaar in. Liefst in de voormiddag. Want dan is het onwaarschijnlijk rustig. Op 1 januari trokken we er dus op uit, naar Zevergem, deelgemeente de Pinte. Ver is dat niet. Dat is ook de bedoeling. We maakten er de Doornhammekewandeling. In deze modderige tijden ben ik altijd op zoek naar verharde wandelingen, want ik ben geen fan van modderploeteren.
We startten toen het nog donker was, en hoorden een uil. Er was een heel klein beetje hoop op iet of wat van een zonsopgang, maar die was snel vervlogen.
De blauwe lucht evolueerde naar een vreemd paarsige schijn.
Waarna het al snel evolueerde naar ordinair, welbekend grijs.
We stapten over het Vredespad, waar we netjes aangeklede bomen zagen.
En zo bleef onze nieuwjaarswandelingtraditie overeind. (die van kerstdag was gesneuveld in het slechte weer). Op weg naar huis was het in Gent bevreemdend, lockdownachtig stil.
Op woensdag zag het er naar uit dat het een mooie zonsopgang zou worden en fietste ik naar Campo Santo. Zag het er naar uit. Werd het niet. Maar wel, blauw uur.
Met toch een héél klein beetje roze. En schijn van de straatverlichting, dat ook.
Campo Santo schoonheid.
De week ervoor kregen we dit retro poppenhuismeubilair mee van de ouders van Meneertje Mertens. Heerlijk ouderwets, vintage jaren 70. Wie zouden we daarmee kunnen plezieren, denk je?
Dit vrolijke meisje, natuurlijk!
Lili en Pipa speelden mooi samen.
Pipa was echt in een zotte bui.
Bij onze thuiskomt was er de onbeheersbare drang om een foto te maken van de lucht boven de garages. Ik denk dat dat nog vaak zal gebeuren, de komende weken.
Ook de volgende dagen zat ik klaar om te vertrekken voor zonsopgang, maar toen had ik thuis al door dat ik niet moest vertrekken.
Oh, dat poppenhuis. Hoe schoon is dat!
Prachtig poppenhuis! Ik zou ook kandidaat zijn😉
Dat blauw uur is toch ook wel heel mooi!
Schitterende ochtendwandeling- wat een kleuren! Wat een prachtig poppenhuis. Helaas speelt het weer ons parten. Onze wandeling valt vandaag ook in het water…
Zo’n aangeklede boom zie je ook niet elke dag hé…. Ook hier is het uitkijken naar een mooie zonsopkomst, liefst met een bevroren landschap erbij… soms moet je veel geduld hebben 🙂
Gelukkig zijn de aangeklede bomen hier een gepasseerd station. Dat kwam een jaar of 10 geleden ook veel voor , dat zier er na een paar weken ook echt niet meer uit. Voor de meisje zal dat anders zijn, die zijn over 10 zelfs nóg mooier dan nu. 😉
ah ik wandel mijn dizzyness ook meestal uit 1 januari, maar echt niet in de voormiddag. En ’t is in de namiddag ook nog behoorlijk rustig hoor. Ik vind 1 januari echt zo’n doodse dag.