Een blogpost die volledig klaarstond in mijn Simplenote. Geen bron bij, dus ik vermoed dat ik dit ergens van Facebook geplukt heb.
Groepen/artiesten die je live gezien hebt, één voor elke letter van het alfabet, record store sorting style (hoe moet ik dat in godsnaam vertalen, sorteren zoals dat gaat in de platenwinkel, dus achternaam eerst, daarna voornaam, en niet op the of de).
Ik lees jullie lijstjes ook graag!
Voor sommige letters moet ik erg hard gaan zoeken (gelukkig zijn mijn archieven uitgebreid), en ik schrik er zelf van dat ik Joe Jackson gezien heb? Geeft aan hoe lang het al geleden is dat ik dit lijstje maakte. Als ik erover nadenk, neem ik aan dat ik die eens op Torhout gezien moet hebben. Voor de iks vond ik niks.
A – Aimless Device
B – Blur
C – Crowded House
D – Depeche Mode
E – Elbow
F – Finn, Neil
G – Gomez
H – Hiatt, John
I – INXS
J – Jackson, Joe
K – Kingdom Come
L – Leather Nun
M – Muse
N – Neon Judgement
O – Ozark Henry
P – Prince
Q – Queens of the Stone Age
R – R.E.M
S – Smashing Pumpkins
T – Tool
U – U2
V – Voice of the Beehive
W – Wire
X –
Y – The Young Gods
Z – Zevon, Warren
Allemaal live gezien? WOW!
Ik ben geen concertganger en de enigen die ik live gezien heb waren Cliff Richard (in het jaar 1971 meen ik), Soulsister en Gilbert Bécaud.
Ik ben altijd liefhebber geweest ja 🙂 De laatste jaren veel minder, maar ik heb veel concerten gezien. Dat mijn toenmalig lief (en later man en later ex) een roadie was in zijn vrije tijd, hielp vanaf een bepaald moment wel een beetje.
Ah zo, op die manier.
A propos, ik kan niet meer reageren vanaf de reader. Moet echt je bericht volledig openen. Enig idee hoe dat komt?
Ik heb geen flauw idee. Ik zal eens wat rondkijken, ik heb zelf niks aan mijn instellingen veranderd. Denk ik.
Vreemd, als ik zelf kijk in de reader, ziet alles er normaal uit en als bij blogberichten van andere blogs. Geen idee hoe het komt dus.
Met de laptop lukt het wel. Met mijn telefoon krijg ik de melding ‘unknown token’.
Unknown token? Huh? Geen flauw benul.
No problem. Ik pak mijn laptop wel als ik wil reageren.
Van de bovenstaande lijst heb ik alleen John Hiatt een paar maal live gezien. Voor mijn andere concertbezoeken zou ik eens goed in mijn geheugen moeten graven. Enkele schieten mij snel te binnen, maar de rest …
Je reactie was vreemd genoeg in de spambak beland.
Ik heb ook voor bijgewoonde concerten een archief bijgehouden (ik had verdorie archivaris moeten worden), waardoor ik wel veel uit de krochten van mijn geheugen kan terughalen 🙂
Mijn lijstje is héél kort. Ik zou eens goed moeten nadenken om twee artiesten te vinden die ik live heb bezig gezien…
Wat zijn wij toch saaie mensen hé Paul.
Wij zijn geen saaie mensen! Concerten kunnen me helaas niet interesseren, maar reizen bijvoorbeeld wel. Tijdens die concerten wandelden wij op de Chinese Muur, stonden wij op de Tafelberg of genoten we van een drankje op een Balinees strand. Echt saai lijkt me dat niet :).
Klopt. Wij deden hetzelfde!
Awel, dat vind ik dus ook. Ieder zijn ding, ik ben al van jongs af aan veel naar concerten geweest en heb lang zo veel en ver niet gereisd… niks mis mee toch. Ik vind jullie niet saai, en ik ben er zeker van dat er genoeg mensen zijn die ons (Meneertje Mertens en ik dus) nu saai vinden omdat wij niet op café gaan, weinig op restaurant (ik spreek nu niet over covid maatregelen, gewoon daarbuiten), en dat wij met een mobilhome op reis gaan en niet naar verre oorden willen. Ieder zijn ding, en ik heb voor iedereen even veel respect. Voila! 🙂
Maar allez, Myriam!
Graptjen hé 😉 Maar concerten hebben mij ook nooit veel gezegd.
Ik weet het jong, van dat graptjen 🙂 Ik ben ergens op mijn 15e of zo begonnen met naar concerten te gaan, en ben niet meer gestopt. Ongelooflijk graag gedaan.
Zoveel mensen, zoveel verschillende bezigheden 🙂
Ik ken een aantal namen niet, maar het is een indrukwekkend lijstje! Ik heb voor mezelf een poging gedaan om het ook in te vullen, maar ik vind het nog niet simpel…
Het is inderdaad niet simpel, en ik heb wel wat moeten zoeken. Eigenlijk had ik archivaris moeten worden, want ook hier heb ik een redelijk uitgebreid archief van de concerten en festivals die ik gezien heb, behalve de laatste jaren dan. En dat helpt, anders was ik 4/5 al vergeten 🙂
Indrukwekkend. Zelf zou ik wellicht maar de helft van het alfabet kunnen vullen. (Al dien ik bij sommige letters wel verschillende namen te zetten, dat wel.)
Dat had ik dan ook wel weer, soms hartverscheurende keuzes 😉 (tussen Tool en The Triffids bijvoorbeeld)
Goh, ik zou het wel weten: The Triffids.
Straks nog een Born Sandy Devotional opleggen en heerlijk wegdromen.
*eens
Voor mij beide, graag. Op een even hoog schavotje. Ik heb ze een paar keer gezien, the Triffids, en één van die concerten was toch echt wel een onvergetelijke ervaring. Ik luister regelmatig nog eens. Prachtige muziek.
Trouwens, ik vind dat wegdromen wel wat bitterzoet bij the Triffids. Dat David McComb er niet meer is, mijn hart doet er nog altijd een beetje zeer van.
En nog: Tool, het is iets hélemaal anders, maar wat vind ik het ook een fantastische band. Met een fantastische zanger. Soms wat te lawaaierig naar mijn goesting, maar over het algemeen melodieus, mooi en magnifiek.
Wauw zoveel. Ik zag er ook een paar uit jouw lijstje. INXS zag ik in de Vooruit in Gent en Joe Jackson in de Brielpoort in Deinze (een van de beste artiesten ooit gezien). En ik zag er nog zoveel meer… In de Brielpoort ook Iggy Pop (ben een week doof geweest!). De straffe madammen van de B52’s zijn me ook bijgebleven, Level 42, …
Teveel gezien, ik ben er veel vergeten. Maar wie me bijbleven zijn Massive Attack (OMG!), John Hiatt, Steve Miller Band, U2, The Sex Pistols (met bloed en geweld op het podium), Depeche Mode, Lenny Krevitz, … en oneindig veel meer. Ik was getrouwd met een drummer, twee van mijn broers drumden, één speelde basgitaar en een ander sologitaar. Een zwager op de drums en een andere zwager ook op de gitaar. Wat wil je??? Mooie tijden hebben we gehad. Ieder weekend naar een optreden van mijn lief of mijn broers. Of anders dus naar een ander optreden.
Mag er niet aan denken dat ik nog tussen zo’n massa moet gaan staan. Alles op z’n tijd.
Joe Jackson is echt wel een topartiest hè.
Ik heb Iggy Pop ook gezien in de Brielpoort. Zouden we daar samen geweest zijn dan?
Level 42… Vooruit? Daar zag ik ze ooit, één van de eerste concerten die ik deed.
Massive Attack zagen we verschillende keren. John Hiatt in de Vooruit in 1987, daar leerde ik mijn lief (later man later ex) kennen. Om de Sex Pistols benijd ik je!!
Ik was gewoon op mijn eentje zot van muziek, tot ik mijn lief tegenkwam en die roadie bleek te zijn. Iets van gat en boter, voor een paar jaar. Nadat de kinderen geboren waren, was het wat gedaan met de concerten. Heb de draad weer opgepikt eind jaren 90, maar nu doe ik het ook niet vaak meer. Alleen voor mijn échte favorietjes (alles Neil Finn, Beck, Eels wil ik ooit nog eens zien, en voor Tool ga ik ook nog wel mijn deur uitkomen. En Elbow).
Ik weet dat het een zéér mistige avond was toen Iggy Pop optrad. Level 42 was ook in Deinze, dacht ik. Massive Attack en John Hiatt zag ik in Vorst. De Sex Pistols zag ik in Zeebrugge op Beach Rock waar we jaarlijks gratis VIP-tickets voor hadden. Vandaar. The Sex Pistols waren écht niet normaal. Niet bijzonder goed hoor. Teveel lawaai en té stoned en/of zat. Ze gooiden met flessen naar het publiek en al gauw ontstond tumult en een vechtpartij op het podium. Het bloed spatte uit een veiligheidsagent zijn hoofd. Het optreden werd afgelast en wij zijn het ook snel afgedropen omwille van het geweld… Mijn puberdochter was erbij. Ze spreekt er nog over! Het was in 1996. Ook gezien op Beach Rock in Zeebrugge: Lou Reed, Levellers, Manic Street Preachers, The Cardigans, Neneh Cherry, Heather Nova, The Orb, The Romans, Lush (band) , Leftfield
Ik herinner me bitter weinig van Iggy Pop, behalve dat mijn moeder hem ook een heerlijke mens vond 🙂
Level 42 zag ik in 1984 in de Vooruit. Mijn tweede optreden ooit.
Beach Rock was een fantastisch festival waar ik nooit geraakt ben, haha. Schitterend verhaal van the Sex Pistols, al helemaal dat je dochter er ook bij was 🙂
Ik zag PiL wel ooit op Futurama. Nog zo’n fantastich festival, waar ik wél een paar keer geweest ben 🙂
Mijn lijstje is heel snel klaar, er staat maar één groep op de Golden EaringS , ja zó lang is het geleden dat de groep de S er nog achter had staan. In een (te) kleine zaal met een oorverdovend geluid waardoor de speakers bijna opgeblazen werden en het geluid waarop ik stond te wachten , dat wat ik op de LP hoorde, helemaal nooit kwam.
De enige concerten waar ik sindsdien nog voor te verleiden ben zijn klassieke concerten.
Wel een schitterend verhaal! 🙂
In de studio kan er natuurlijk véél meer als artiesten een CD opnemen, dat kunnen ze live vaak niet helemaal waarmaken én het gaat allemaal zó hard dat het geluid vervormd. De meeste mensen zijn in staat zich bij een live optreden mee te laten slepen en dan tóch te horen wat ze op CD horen, ik laat me niet zo makkelijk meeslepen en blijf wachten tot het “mooi wordt”.
Ik laat me inderdaad graag meeslepen tijdens een optreden. Als je het achteraf terug hoort, denk je soms wel “mmmm ok…”. Er zijn maar een paar groepen bij wie ik dat niet heb, waaronder Crowded House. En Elbow. Er zijn er nog wel een paar. Maar het zijn de eersten waar ik aan denk.
Ja de meeste mensen hebben dat, daarom gá je ook naar een concert. Ik heb dat veel minder.
Ik was twee keer op Pinkpop, verder zag ik Elton John, Human Leage, Queen en Tears for Fears live. En ook nog Andrea Bocelli in Riga.
Pinkpop zag ik alleen op TV 🙂
Amai, mooi lijstje! Ik heb wel al een aantal optredens gezien, maar A tot Z gaat mij toch niet lukken.
Jaloers op jouw Z trouwens, die had ik héél graag ooit eens live gezien.
En dan is dit eigenlijk nog een kleine selectie, ahum 🙂 Ja Zappa, dat was toch wel een fenomeen. Blij dat ik hem meegemaakt heb.
Van Zappa ken ik eigenlijk amper iets (jup, shame on me!); ik had het op Warren Zevon. Maar bij deze weet ik dus al minstens één concert meer dat je gezien hebt 😉
Hahaha oeps, ik sla wat dingen door elkaar 🙂
Warren Zevon is een concert dat me nog vrij klaar voor de geest staat. Was in de periode van Sentimental Hygiene, waarin ik zijn muziek toch wat beter leerde kennen dan enkel Werewolves of London.
De Vooruit was uitverkocht, puilde eerlijk gezegd redelijk uit van het volk, het was warm en luid. En toevallig kwam ik mijn oudste schoonbroer (muziekfreak eerste klas) er tegen, en hij kloeg dat hij te oud begon te worden voor concerten, het was hem veel te luid. En het was ook luid.