Satur9841. Heb je weleens ‘s nachts gezwommen?
Nee. Het zal er ook niet van komen, denk ik. Ik zie daarvoor te slecht.
842. Op welke social media ben je actief?
Facebook, Twitter, Instagram, Goodreads, Whatsapp, Pinterest…
843. Wat zou je doen als geld geen rol zou spelen?
Ik zou een mooi herenhuis kopen. Een mobilhome. Reizen. Geld aan de kinderen geven.
844. Wat lijkt je vervelend aan oud zijn?
Dat je moet aanvaarden dat je steeds minder kan. Voor sommige dingen heb ik echt schrik. Zoals steeds slechter gaan zien, niet meer kunnen handwerken, niet meer kunnen lezen, niet meer kunnen fietsen…
845. Wie neemt de beslissingen in jouw leven?
Ik neem zelf de beslissingen in mijn leven, in overleg met Meneertje Mertens. En met mijn gezin.
846. Hoe oud zou je altijd willen blijven?
Klassiekertje. Ik zou graag 33 gebleven zijn. In mijn hoofd voelde ik me toen ook nog wel de 22-jarige, maar met meer levenswijsheid. Ik vond dat een mooie leeftijd.
847. Van welke fruitsoorten maak je graag een fruitsalade?
Meloen, nectarine, druiven, appel, appelsien, ananas… op het laatst mogen er ook aardbeien, frambozen en bananen in, maar die worden snel mushy dus die moeten apart.
848. Heb je een goede pokerface?
Ik weet het niet goed. Enerzijds weet ik dat ik best wel een pokerface kan houden, maar anderzijds is het ook vaak zo dat mijn mening van mijn gezicht af te lezen valt.
849. Heb je weleens zelf een sieraad gemaakt?
Ik heb sieraden gehaakt.
850. Hoe zie je jezelf het liefst?
Ik zie mezelf graag met zwarte kleren. Ik hou van zwart. Black is my happy colour.
Elke vrijdag 10 vraagjes beantwoorden. Vast rubriekje. Ik vond het bij Nerdy Geeky Fanboy, Lieke startte het, vele bloggers begonnen ermee, ook Sara doet het ondertussen (maar daar ligt het stil nu), MimaMaakt sprong ook al op de trein en houdt koppig vol. Later volgden nog Lentebloem, en nu doet ook Pharailde van Casa Murphy tot mijn groot jolijt mee.
Weer een mooi lijstje.
Ik zou niet graag terug 33 zijn hoor. Ik denk dat ik rond mijn 50-55 op mijn beste was. Zelfzekerder, niets meer moeten bewijzen, eindelijk het gevoel dat ik mocht zijn wie ik ben.
Echt Myriam? Ik vond mijn jaren in de vijftig mijn slechtste… ik heb teveel kwalen gehad en erbij gekregen. Ben daardoor sterk gaan twijfelen aan mijn eigen lichaam, het maakte mij onzeker door het plots veel slechter zien (ben nu brildrager – constant), problemen met evenwicht, duizelen, hartritmestoornissen, tien kilo erbij (maar dat is het minste) en de verzakkingen in mijn huidfunderingen… Het hoort erbij, ik weet het, maar ik kan het moeilijk aanvaarden. Toch doe ik het nu wel. Mijn haar is nu al twee cm grijs wegens corona. Ik hoop het vol te houden en door te zetten… aanvaarden en omarmen. Ik doe mijn best.
Daar krabbel ik nu wel uit, maar ondertussen ben ik deze week 59 geworden.
Neen, voor mij waren het geen goede jaren, maar dat zal voor ieder anders zijn.
Oh maar die dingen kwamen er rond mijn 50ste ook allemaal bij hoor. Multifocale bril, diabetes, hartritmestoornissen (ik krijg binnen afzienbare tijd een pacemaker), veel te veel kilo’s erbij, enz. Maar dat doet me eigenlijk weinig. Ik aanvaard het met de glimlach omdat ik innerlijk mezelf heb gevonden. Op de vervelende moodswings tijdens de menopauze na, dan toch.
Nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Je bent nog een jonge frisse blom. 😉
Wat knap dat je daar zo gemakkelijk overheen kon stappen en je innerlijk hebt gevonden. Ik dacht dat ik dat ook had gevonden, maar dat uiterlijk wil ik er liever niet bij 😁 Ik bewonder je.
Dank je. Ik heb mijn verjaardag maar in stilte laten passeren dit jaar. Het kon ook niet anders 😁
Toch ook van mij nog een gelukkige verjaardag. Eigenlijk is het jammer zo’n dagen stilletjes te laten passeren.
Ik vond jullie heen en weer over de ideale leeftijd echt… deugd doend. Het geeft verschillende perspectieven.
Ik vond mijn 33 jaar fijn… ik zeg dat al heel lang: ik vind 33 mooi klinken, ik voelde me toen goed, ik zag er goed uit, ik was gelukkig, en ik had al behoorlijk wat levenswijsheid verzameld (een voordeel aan nogal wat bulten tegenkomen in het leven).
Mijn 50-er jaren… ik zit er nog niet ver in, maar voorlopig zijn ze ook absoluut niet favoriet. Ik werd ziek op mijn 48, en een jaar later was het duidelijk dat ik ook mijn werk zou verliezen. Ik grapte er vaak over: ik word 50, heb kanker en heb geen werk. Tof. Wel, dat was het niet, en zo aan je 50ste levensjaar beginnen is echt moeilijk. Ik zeur niet graag, probeer altijd positief te zijn, maar ik heb het er verschrikkelijk moeilijk mee gehad. En nog. De vervroegde menopauze ontplofte als een bom in mijn lijf, bom die ik daarbij nog niet had zien aankomen ook. Opvliegers XL (ik ben er echt slecht van, word er wakker van ’s nachts, ik snap niet dat mensen daarmee kunnen lachen, ik vind het pure horror), het probleem met het gewicht, gewrichtspijnen, moodswings, wat nog? ik vergeet de helft. Man man man, wat een ellende.
Ik, die vroeger ergens wel wat uitkeek naar de menopauze omdat ik dan geen migraine meer zou hebben? Ja f*ck zeg, de migraine is bijna weg, maar waar werd ze door vervangen?
Soit. Ik ging daar eens een blogpost over schrijven, maar dat is er door heel dat corona gedoe nog niet van gekomen.
Ik hoop dat ik net als jij Myriam, over een aantal jaar vrede met de hele zaak ga hebben, en dat ik ga kunnen zeggen dat ik hier sterker uit gekomen ben. Uit het ziek zijn zeker, ik heb veel geleerd over mezelf en over anderen. Die menopauze… bwaf. We zien wel. Ik heb het zo moeilijk met de fysieke kant, dat de mentale kant ook opspeelt en ik echt niet happy kan zijn met mezelf.
In ieder geval: je geeft me hoop Myriam dat het ooit nog goedkomt 🙂
Hehe, wat een litanie 🙂
Jouw situatie is natuurlijk van een hele andere orde. Je zit al een hele tijd in een periode die je zo vlug mogelijk wil afsluiten. Ik ben (hout vasthouden) nooit ernstig ziek geweest, op dat vlak ben ik een geluksvogel. Ik vind die opvliegers ook niet tof en, ja, ik heb ze nog altijd – ondertussen 15 jaar en gelukkig niet meer zo heftig. Dat zijn inderdaad dingen die je heel erg onderuit halen.
33 is een mooi getal maar ik was op die leeftijd niet echt gelukkig. Onvrede met mezelf, een moeilijk handelbaar kind waar ik niet het nodige geduld voor had waardoor ik nog ongelukkiger werd. Een straatje zonder eind. Rond mijn 50 viel alles zo’n beetje in de plooi.
Ik hoop dat je over een tijdje wel terughappy kan zijn met jezelf.
Ik vind het wel fantastisch dat het kán, jezelf op die leeftijd terugvinden en gelukkig zijn met jezelf.
Rond mijn 33ste ging het weer de goede kant uit met mijn leven, na een moeilijke periode. Vandaar wellicht dat gevoel van: laat dat maar terugkomen.
Gelukkig heb ik nu toch ook een aantal dingen in mijn leven die me gelukkig maken, zoals mijn partner en mijn gezin. Ik heb de afgelopen jaren geleerd dat ik echt een familiemens ben. Dus het is zeker niet allemaal negatief.
Na 15 jaar nog altijd die opvliegers. God in de hemel. Maar tegelijk geef je me echt wel moed dat het toch weer kan beteren. Waarvoor dank 🙂
Het is me wat. Maar jij had natuurlijk nogal wat te stellen bovenop die menopauze. Ik was op mijn 47 volledig vrij van maandstonden. Zonder verdere klachten, tenzij gewichtstoename (ik die met maatje 36 altijd alles kon eten zonder ooit een gram te verzwaren). Bloedonderzoeken wezen uit dat ik al volledig in de post-menopauze zat. Het was over and out. Toen voelde ik mij nog goed. Pas na mijn vijftigste begonnen al die nare klachten die allemaal te herleiden zijn tot de menopauze. Neen, geen lol, allesbehalve. En inderdaad, dat heeft zeker een grote invloed op je humeur. Zeker in de periode dat ik maar drie tot vijf uurtjes per nacht sliep. Ondertussen zijn er dat al zes en daar ben ik heel blij mee. Ja, ik kan er ook wel een klein boekje over schrijven, maar nu heb ik het gevoel dat het wat beter wordt omdat ik mij niet teveel meer verzet en probeer te aanvaarden. Dat gaat nu goed, maar als ik ga werken wordt er geen rekening gehouden met je menopauzeperikelen. Daar zit ook vaak het probleem. Enfin, genoeg erover. Verder genieten van het zonnetje.
Geniet van het zonnetje! Misschien doe ik er ooit toch eens die blogpost over 🙂
Wat vind ik dat mooi: een jonge frisse blom 🙂
Laat dat grijs maar komen. Echt. Laat je haar uitgroeien, en kies dan een kapsel waar je je goed bij voelt.
Ik ben gestopt met mijn haar kleuren toen ik ziek was. Ik kon het niet meer opbrengen, en het voelde ook fout. Had al langer een kort kopje, en ik vind mijn donkergrijze haar nu best wel fijn.
Ik ben ook blij met mijn grijs (wit) haar. Grey is the new blonde!
Bij mij is het (nog?) donkergrijs. Maar mijn grootmoeder had ook lang donkergrijs haar. Grey is the new blonde indeed! 🙂
Ik was ook liever donkergrijs geweest maar het is wat het is en verven daar begin ik niet meer aan. Been there done that.
Yup, idem hier (heel lang blond tot mijn haar daar te donker voor werd, dan een hele tijd rode tinten). Ik wil het gewoon niet meer, al die chemische brol op mijn kop.
Je geeft de burger moed. Ik zie het nu ook helemaal zitten.
Super. Als de nieuwe voordeur eraan komt, heb je een natuurlijk kopje 🙂
😁👍
OH wat een heerlijke conversatie lees ik hier👍. Vrouwen onder elkaar.
Proficiat matroos met je 59 jaar!
Mijn ideale leeftijd was rond 35, kinderen allen in de lagere school, vast leuk werk, net verhuisd, eindelijk wat tijd voor mezelf.
Die warmteopwellingen vind ik vreselijk, maar voor de rest had ik niet veel klachten vd menopauze. Sommige mensen krijgen dan een soort van labiliteit. Fysiek heb ik wel de nodige (ja??) problemen, maar ik leerde met ouder worden wel aanvaarden. En leven van dag tot dag, vind ik heel belangrijk!
Nu we in het echt niet meer kunnen keuvelen over deze dingen, doen we het hier 😁
Dank je omabaard!
Ik vond het alvast een fijne conversatie 🙂
Misschien ooit toch eens echt in het echt?😉
lijkt me leuk 🙂
Wie weet lukt het ‘ooit’ in levende lijve??
Als heel deze situatie voorbij is, dan komen we toch eens samen? Ja, doen we zeker.
Ja, we gaan dat doen!!
Deal👍
👍 afgesproken!
Ik heb hier heel veel aan gehad, aan dit onderonsje van vrouwen. Het geeft me moed.
Dat herken ik dus: zo halverwege tss 30 en 40 je draai vinden en je goed in je vel voelen.
Die menopauze-klachten worden bij mij versterkt door de medicatie die ik moet nemen. En zo lang ik niet aan het werk ben, gaat het wel, maar ik vraag me af hoe het zal gaan als ik weer aan de slag ga. Maar zoals je zegt: leven van dag tot dag, en dat zien we dan wel weer!
Via een vriendin weet ik dat die na-medicatie vervelende bijwerkingen kan hebben. Je bent ook gedwongen tot de menopauze. Houd er de moed in.
Die na-medicatie is verschrikkelijk belangrijk. Maar ook verschrikkelijk ellendig, inderdaad. En dit was toch wel iets waar ik absoluut niet op voorbereid was. Dankje! Zoals jij hè, dag per dag.
’s Nachts zwemmen lijkt mij wel wat. Dat lijkt me een heel bijzondere ervaring!
Het zou dan wel bij volle maan moeten zijn bij mij of ergens waar verlichting is. Ik zie geen steek in het donker, en dan voel ik me onveilig.
Leuk om te lezen.
‘s Nachts zwemmen in zee heb ik al gedaan, naakt bovendien, ik kan het je aanraden en ik hoop het nog te doen. Naakt zwemmen is sowieso het heerlijkste wat er is, maar de gelegenheid moet er zijn want met publiek rond mij doe ik het niet.
Mijn ideale leeftijd… Eerst dacht ik 28, maar nu denk ik dat dat 40 was. Toen was ik fysiek nog een jonge freule maar mentaal stond ik stukken verder dan op mijn 28.
Ik draag ook vaak en veel zwart. Vooral in de winter. Het is ook altijd mijn kleur geweest.
Dankje!
Ik denk niet dat ik het ooit ga doen, ben nachtblind en voel me erg onveilig als ik me moet laten leiden door andere voor dit soort dingen. Ben sowieso een “blinde mol” (niet echt maar toch) met maar 40% zicht ongeveer.
Ik vind zwart echt mooi. Niet omdat het afkleedt of zo, ik draag veel zwart al van in mijn tienerjaren. Ik vind het mooi.
Ik heb veel zwart gedragen, in mijn mindere periode. Nu alleen in de winter als basis maar wel iets kleurigs als bovenstuk. Zwart maakt mijn gezicht zo hard met mijn wit haar. Het zou anders zijn moest ik mij schminken maar dat doe ik niet.
Ik probeer dat ook te doen, zwart combineren met iets kleurigs. Heb onlangs een kleurenanalyse laten doen, en ik ga me daar toch een beetje op richten. Maar ik hou van het strakke van zwart. Door het vele buiten zijn is mijn gezicht behoorlijk bruin, waardoor het zwart wel kan bij mij, met mijn donkergrijze haar. Ik vind zwart in ieder geval erg classy.
Naakt zwemmen, da’s lang geleden. Van toen ik zwanger was en we nog naturistenvakanties deden.
’s nachts zwemmen heb ik ooit gedaan maar dat is geleden van in 1977 🙂
Ha, dat is al even geleden 🙂
Ja hoor 😏
Hoe oud was je toen?
24 😀
Ik maar 9 😊
😂
844 is een heel lastige, voor mij toch.
Maar de zon van de laatste dagen doet dit toch een stuk vergeten…
Het is inderdaad een lastige. Ik zie mijn ouders hier echt heel goed mee omgaan, en zo wil ik het ook. Maar het boezemt me wel angst in.
Tegelijk: ik hoop gewoon dat ik oud mág worden. Als je jong bent, ga je ervan uit dat je oud gaat worden. Maar het is toch nét iets minder evident dan dat.
Absoluut waar!
844 boezemt me ook vaak angst in. Ouder worden betekent enkel mogelijkheden afgeven.
En het wordt nooit meer beter. Op geen enkel vlak. Maar we leven van dag tot dag👍
Ja, vaak is dat het beste hè, dag per dag leven en niet teveel vooruit kijken.
moh ge zit ook op twitter….ah gevonden
Ik doe daar niet veel hoor. Af en toe eens een antwoordje, en mijn blogberichten automatisch posten zodat die automatisch doorgesluisd worden naar mijn Facebook pagina. En de koers volgen, maar ja, dat is nootjes nu hè. Van heel dat politiek en ander gedoe op Twitter word ik behoorlijk zenuwachtig, dus dat laat ik over het algemeen maar zo.