Een 30-day song challenge die ik in 30 weken ga doen. Elke week een mooi liedje dus. En avant!

1_tCFbGBvMPx-2GUn_6jKLvw

En ook deze week wordt het meer dan één nummer. Een nummer dat je mooi vindt van een artiest die niet meer leeft. En zo zijn er wel wat. Hieronder de voor mij belangrijkste.

INXS, Michael Hutchence. Mannekes, wat had die toch talent. En wat is het jammer dat hij zo vroeg overleden is. Ik was als tiener enorme fan, heb ze in 1985 live gezien in de Manhattan in Leuven (ik denk zelfs dat ik kaart no. 1 had), maar heb ze losgelaten toen ze me te bekend en te groot werden. De afgelopen maanden heb ik een paar documentaires bekeken, en het raakte me toch weer allemaal hard. De recentste documentaire door Richard Lowenstein is echt wel de moeite waard. Hier toch nog maar eens één van de allermooiste van INXS, Never Tear Us Apart. Omdat het past in de sfeer.

Verder: Prince. Als het gaat over Michael Jackson vs. Prince, dan stond ik altijd aan de kant van Prince. De man was gewoon briljant. En Wendy en Lisa waren al even briljant. En… en… en… soit. Jammer genoeg loopt het met zulke sterren vaak fout, en ook hij ging ten onder aan de minder rock&roll zijde van de muziekwereld. Misschien was het genie tegen zijn dood aan wat opgebrand, maar hij laat een enorme erfenis na. Muziekjes die ik nooit beu word, ook na ontelbare keren luisteren. Zoals dit Raspberry Beret (ik zeg het u, het was moeilijk kiezen). (en het valt me opeens op dat zijn pak lijkt op de lakentjes in de prematurenafdeling van het ziekenhuis)

Nog eentje. Sorry, ik kan het niet laten. Wat viel de dood van Chris Cornell van Soundgarden koud op mijn dak. Daar ben ik dus echt maanden niet goed van geweest. En ik weet dat het idioot lijkt maar komaan, de mens leek alles te hebben wat een mens wil hebben maar dat is dan blijkbaar toch niet zo. Godverdju. Wat een verspilling van talent. Wat een verspilling van een schone mens en vader. Godver.

En weet je, een hond kan niet staan op drie benen (bij wijze van spreken), dus nog eentje als uitsmijter. Deze mens mis ik nog steeds, bij Crowded House. Hij stapte uit het leven, deze ook zo schone en getalenteerde en fijne mens en vader. De rock & roll is echt wel een rauwe business. Maar hij. Als het over dode artiesten gaat, moet hij er toch ook bij. Paul Hester, drummer van Crowded House. Ik zocht Italian Plastic, een nummer dat hij zelf schreef, en vond een live-versie. En ik kreeg weer tranen in mijn ogen. “He’s asking me what the first line is”, zegt Neil Finn. “and he wrote the thing!”. Paul Hester ten voeten uit. Ik mis hem nog steeds. Ja ik weet het, ik kende de man niet. Maar hij heeft toch wel vele uren mijn huiskamer bevolkt.

I still miss the little boy running with an egg on his spoon, de man die heerlijk kon drummen en daarbij foutloze backing vocals verzorgde, de humor, de pinnige opmerkingen… melancholie.

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

6 reacties

  1. Ik was ook keiharde fan van INXS. Ik mocht dankzij een vriend mee naar de try out in de Vooruit te Gent. Als ik mij niet vergis was dat ergens in juni 1991. Ik was juist zwanger van Lisa 😍
    En of ik genoten heb 💜. Veel te vroeg overleden ..

    1. En ik zag ze op een try-out in de Botanique. Later. Moet 1995 geweest zijn of zo. Ik had tickets gewonnen, en kwam daar maar achter op de dag zelf. (in ’t gedacht dat ik toch nooit iets win). Dat was dus krasselen om er te geraken, uiteindelijk met de mama van een kindje uit Janna haar klas naar Brussel gespurt. Het was een hele belevenis 🙂 Inderdaad, veel te vroeg overleden…

  2. Mooie lijst! Ongelooflijk veel topartiesten zijn al gestorven eh. Vroeger speelde men op Stubru denk ik een hitlijst op 1 nov met allemaal dode artiesten. Geweldig schone lijst!

    ik had David Bowie nog bij je lijstje toegevoegd

    1. De muziekwereld is een harde wereld. En de misbruiken zijn groot. De dodenlijst lang. Inderdaad. Merci! En Bowie mag daar bij ja 🙂

Laat een reactie achter bij GoofballReactie annuleren