561. Heb je ergens spijt van?

Ik weiger ergens spijt van te hebben. Spijt hebben is zo’n nutteloos gevoel, je kan toch niks meer veranderen. Ik zou spijt kunnen hebben van mijn studiekeuze en mijn hobbelige “carrière”. Maar waarom? Ik heb in de loop der jaren toch de nodige levenswijsheid opgedaan. Ik zou kunnen spijt hebben van mijn huwelijk met mijn ex. Maar waarom? Ik heb er toch maar mooi twee prachtige kinderen aan overgehouden. En ook veel levenswijsheid. Dus iedere slechte beslissing houdt ook wel positieve aspecten in.

562. Wat is je favoriete tekenfilm?

Oi. Ik ben geen tekenfilmliefhebber. Een tekenfilm, filmpje, kortfilm die me altijd bijgebleven is en die ik nog steeds schitterend vind, is Een Griekse Tragedie van Nicole Van Goethem. Jammer van de slechte kwaliteit van het filmpje, but you catch my drift. Heerlijk ding. Oscar gewonnen en al.

563. Wat zou je aan je kind willen meegeven?

Wat heb ik aan mijn kinderen meegegeven? Tonnen liefde, dat hoop ik aan hen meegegeven te hebben.

564. Welk boek sloeg je onlangs met een diepe zucht dicht?

Het is niet de meest hoogstaande literatuur, maar ik heb er wel van genoten: De leesclub aan het einde van de wereld van Sophie Green. Over vrouwen in het Australië van eind jaren 70, begin jaren 80. De tijd van de communicatie via de radio, de Flying Doctors en zo, wat bij mij toch enige melancholie oproept. Genoten van de sfeer van vroeger.

565. Zou je weer terug willen naar een leven zonder internet?

Kort antwoord: neen. Het is bijvoorbeeld alleen al veel te leuk om vanalles meteen te kunnen opzoeken. Schrijf ik picknicken juist. Wat heeft AA Gent gedaan gisteren? Wat is een koppelwoning? Hoe ver is het rijden naar Trinité-sur-Mer? Enzovoort. Als lang antwoord wilde ik geven: neen, maar… vergeet het. Het is gewoon neen zonder maar. Eigenlijk wil ik niet terug naar een leven zonder internet. Het had zijn charmes, zeker. Ge moest uwen plan veel meer kunnen trekken, zeker. Op reis met papieren kaart: leuk hoor. Elkaar niet kunnen bellen en SMS’en: ook leuk hoor. Voor efkes toch. Maar in zijn geheel: nope. Geef mij maar internet.

566. Wanneer heb je voor het laatst een kleurplaat ingekleurd?

Dat is nog niet zo lang geleden, ik weet alleen niet meer hoe lang. Ik kleur soms verjaardagskaartjes in. Ik weet alleen niet meer voor welke verjaardag ik de laatste keer een kaart inkleurde.

567. Wie was je jeugdliefde?

Kijk, laat ik eerlijk zijn: ik heb het daar niet graag over. Mijn tienerjaren waren niet bepaald de meest happy jaren van mijn leven, en ik laat dat allemaal liever achter mij. Ik ben content met mijn liefde nu. Aan de rest hoef ik niet meer terug te denken.

568. Voor wie heb je het laatst ballonnen opgeblazen?

Dát is wel al even geleden. Ik heb een hekel aan ballonnen en aan ballonnen opblazen, een klus die ik met veel plezier aan iemand anders doorgeef.

569. Hoe zouden anderen jouw huis omschrijven?

Mmmh. Ik hoop als een huis dat niet altijd even netjes, maar wel altijd gezellig is.

570. Met wie haal je het liefst herinneringen op?

Met wie? Maakt me niet echt uit. Ik vind het wel leuk om Lili en Pipa nu te vergelijken met Janna en Milan vroeger. 

Ik vond het bij Nerdy Geeky Fanboy, Lieke startte het, vele bloggers begonnen ermee, ook Sara doet het ondertussen, MimaMaakt sprong ook al op de trein. Elke vrijdag 10 vraagjes beantwoorden. Vast rubriekje.

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

2 reacties

  1. Je reageert heel realistisch en rationeel op de vraag of je ergens spijt van hebt. Het klopt dat spijt je niet vooruit helpt en dat elke ervaring ertoe bijdraagt tot de persoon die je nu bent. Maar we zijn niet louter rationele wezens…ook emotionele wezens. Je moet toch soms wel spijt van iets hebben, als is het maar tijdelijk, tot je het een plaatsje kan geven.

    1. Ja, je hebt gelijk. Ik projecteer dit soort dingen altijd op “de grote dingen des levens”, en daar probeer ik heel bewust mee om te gaan. Maar ik heb zeker wel spijtgevoelens over kleine dingen. Eentje dat ik bijvoorbeeld niet kan vergeten. Wij wonen in een oud huis, en in de gang hangen een soort “ornamenten” bovenaan. Ooit zag ik op de rommelmarkt bij Sint-Jacobs 2 engeltjes die daar perfect bij gepast zouden hebben. Heerlijke kitsch. Maar ik heb ze niet gekocht. Daar heb ik nog altijd spijt van zelfs, want je moet niet denken dat ik nu ooit nog eens engeltjes tegenkom op een rommelmarkt. Meh.
      En onlangs was er nog zoiets. Ik had ergens spijt van, maar ik weet niet meer wat het was. Ook iets dat ik niet gekocht had.

Zeg het eens?