Het was nog eens tijd om uit mijn comfort zone te stappen, en meisjeskleertjes te maken.
Voor de eerste was mijn comfort zone nog comfortabel dichtbij. Ik kocht bij In den beer fleurige stofjes, zocht de maten op voor een 6-jarig meisje, en maakte eenvoudige rimpelrokjes.
Rechte lap stof, koker voor de rekker, zoom. Rekker erin, en klaar. Het deel “rekker erin” is niet echt mijn favoriete deel.
Waarna ik een stap verder van mijn comfort zone ging staan. Een collega van Meneertje Mertens had gevraagd of ik eens een kleedje voor haar dochtertje wilde maken. Wat ik wel eens wilde proberen, for the sake of. Zou dat lukken?
Ik kreeg helemaal de vrije hand. Het moest alleen meisjesachtig zijn, de lievelingskleur van het meisje is blauw, en ze staat helemaal niet met paars. Ik ging op zoek naar een patroontje. Meisjesachtig dus, maar wat mij betreft liefst simpel. Er zijn héél veel mooie patroontjes voor katoenen jurkjes, maar daar wilde ik me niet aan wagen. Het meisje kon niet passen, en vermits katoen echt wel juist moet zijn, neen, liever niet.
Ik vond echter een combinatie van beide: de “hello spring” dress. Lijfje in tricot, rokje in katoen. Ideaal. Een gratis patroontje net in de juiste maat: helemaal ideaal!
Ik speelde op veilig en koos stofjes in de lievelingskleur van het meisje: een blauw gebloemd katoentje voor het rokdeel, en turquoise katoentricot voor het lijfje.
Het kleedje was supersimpel om in elkaar te steken. De mouwtjes staan iets minder uit, maar dat krijg ik in een volgende versie wel goed. Ik ben content met mijn werk, en het dochtertje van de collega van Meneertje Mertens is blijkbaar blij met haar kleedje, waarmee ze lekker kan “zwieren”!
