Ik weet het, ik blijf hangen in de truien en shirts. En al helemaal in de Renfrew Top van Sewaholic. Maar ja, die moet dan ook zo geknipt niet zijn voor de stofjes die ik vorige winter kocht.
Ik had nog een gebreid winterstofje. Grijs, nogal dik en een beetje stroef, beetje harig maar niet vies, beetje rek maar niet echt veel. Leek me fijn om nog een Renfrew Rop van te maken.
En dat was het ook. Dit patroon ken ik ondertussen heel goed, ik kan het zonder werkbeschrijving maken, en bijna met mijn ogen toe. Bijna. Ik had er hier en daar en tussendoor wat aan voortgedaan, in het gedacht elke ochtend wel iets te kunnen doen. En toen werd ik een beetje ziekjes. Toen moesten alleen nog de mouwen afgewerkt worden. Toen dacht ik, zo erg kan dat niet zijn. Maar jongens, wat zat ik te zweten achter mijn machine. Mouwen afgewerkt. Mouwen waren eigenlijk veel te wijd onderaan. Ahum. Dan maar op zeer amateuristische wijze een stuk eraf geknipt, want ik wist begot niet hoe ik het moest gaan aanpakken met die dikke stof en het garen dat zo ton-sur-ton is, dat ik het nauwelijks zie zitten. Maar goed, het is gelukt.
Etiketje ingenaaid, en dat zat aan de buitenkant. Oeps. Losgemaakt, goed ingezet, en toen wijselijk besloten niet meer te naaien tot ik beter was. Ik zou beter moeten weten, niewaar. Maar ja.
Tevreden met het resultaat, dat wel. Past mooi, zit goed.
Noot1: ziet de schone bloemekes die ik kreeg van Meneertje Mertens voor mijn verjaardag 🙂
Noot2: het schoon colliertje komt van deBATjes, comme toujours!