Not really.

Vrijdag vol goede moed en op het gemakje begonnen aan een shirt. En dat vol goede moed en op het gemakje naar de zak geholpen. Freewheelen is mijn ding nog niet: een beetje minder overmoedig bij het veranderen van een halslijn zou wel mogen. Gelukkig was het geen duur stofje. Maar ik vond het wel mooi. En nu staat Marie daar nog altijd in haar blote boezem…

marie Soit. Het machien dan maar aan de kant gezet, en lekker gehaakt.

Om dan zaterdagmorgen moe moe moe te zijn, en na een tijdje met een vervelende hoofdpijn opgezadeld te zitten. Bah. Hoofdpijn die daarbij nog niet wilde overgaan ook. Dubbel bah. Een boodschap gaan doen bij de Brico, waar ik bijna misselijk werd van ellende. Thuis dan maar in bed gekropen voor een paar uurtjes.

Zondag: meer van hetzelfde. Opgestaan, hoofdpijn na een tijd, terug in bed gekropen, weer opgestaan, helemaal ellendig tijdens het opstellen van het weekmenu (tof, echt waar) en boodschappen doen, nog maar wat geslapen… leuk weekend, zo, echt.

Maar toch nog eens goed gelachen toen ik las dat Stybar het WK veldrijden gewonnen had. Hoera, hoera! Ik heb de wedstrijd zelf niet gevolgd, geen idee dus wat de commentaren van Wuytske waren. Wel vanalles gezien vooraf, van Belgen die een coalitie zouden vormen tegen Nys en ander gezever. Ze doen maar, het interesseerde me allemaal voor geen meter, dat kleinzielig gedoe. En kijk, wat heb je dan… als 2 honden vechten om een been, loopt een derde ermee heen. En goed voor Stybar! Fijne sportmens, ik ben er zeker van dat hij die titel verdiend heeft. Of hij nu met die trui zal rijden of niet. Dat ze anders maar het reglement aanpassen, als het hun niet zint.

En nu, eten en slapen, en morgen hopelijk meer mens dan de afgelopen dagen.

Verwante Berichten:

  • Geen verwante berichten

Misschien lees je dit ook graag:

Zeg het eens?