’t Schoonste kleedje dat ik tot nu toe maakte, naar het schijnt. Of ook: niemand ziet dat je het zelf gemaakt hebt, dat is het mooiste compliment!
Dit kleedje in een Burda voor beginners stak al lang mijn ogen uit. Ik zie dat graag, heel graag. Dus het eerste kleedje dat ik maakte van zodra ik met tricot begon te werken, was dit.
En ik ben er tevreden van, heel tevreden. Het is heel goed gedaan, de beschrijvingen in de Burda voor beginners zijn dan ook heel uitgebreid. Alleen de vlieseline om de naden te verstevigen, die vond ik zo tof niet. Want ah ja, toen ik die erop streek, rekte mijnen tricot niet meer. En daarbij, die viel er ook snel weer af. Maar goed, dat is in orde gekomen. Ik denk alleen dat ik de naadband in het vervolg ga laten voor wat hij is.
Voor de rest: geen klachten. En het kleedje zit supergemakkelijk.
Ik denk dat ik er nog wel een tweede ga maken volgens dit patroon. Je kan er ook lekker mee variëren: zonder mouwen, met korte mouwen, met lange mouwen, kort kleed, lang kleed, you name it.
Stofje van Les Tissus du Chien Vert.
Heel mooi, dat ziet er al lang niet meer zo voor beginners uit. In het CVO proberen ze tricot te weren tot in het vierde jaar, just saying. Doe je dat met je gewone naaimachine? Ik ben dit weekend aan het experimenteren met de overlock van de Ijverige Wijven, maar ben nog niet meteen overtuigd
Ik doe dat met mijn gewone naaimachine, met een stretchnaald. En ik moet zeggen, dat gaat vrij goed. Ik kwijl wel bij alle overlocks die ik zie, maar ben er tegelijkertijd wat bang voor. Ondertussen al wat tricot rokjes gemaakt ook, met de gewone machine, en dat viel ook wel mee.