Op Ravelry zag ik deze slouchy hat, en ik was meteen verkocht. Zo’n leuk ding! Patroontje was te kopen, maar goed, voor één keer mocht dat wel.
Maar oeps, ai, ouch, jeetje, mina, hellup! Dat patroon was echt op z’n Amerikaans. Afkortingen, en eerder al was ik tegen het verschil aangelopen tussen Amerikaanse, Engelse en Nederlandstalige patronen. Dat werd dus een hoop zoekwerk. Het patroon is halvelings vertaald, genoeg om er zelf wat mee weg te kunnen. Maar het kostte tijd, en vooral veel moeite. En wat gevloek en geketter.
Toen begon de volgende lijdensweg. Muts gehaakt: te klein. Een heel groot stuk uitgetrokken, extra steken gemeerderd, te groot. Volgens de dochter toch, voor mij was het best wel OK. Muts voor mezelf afgewerkt. Nog een tweede begonnen, waar ik wat minder steken meerderde. (volgt u nog?) Ook Janna’s oude slouchy hat erbij gehaald, en een poging gedaan de nieuwe ongeveer op dezelfde breedte te houden. En ’t is gelukt, ook dochterlief is tevreden van haar exemplaar.
(klik op de foto voor groter, mijn migrainekop krijg je er gratis bij)
Interesse? Euh, het patroontje kan ik niet zomaar geven, want ik kocht het. Maar je vindt het hier. Ik haakte deze mutsen met Eskimo-wol (overschot van de sjaal en muts van gisteren) en haakpen 10. En veranderde behoorlijk wat aan het patroon.