Op de 17 jaar dat ik hier woon, moest ik voor de derde keer naar een ‘nieuw’ stembureau. Helemaal in het begin ging het naar De Wijze Boom, niet zo lang later naar de school in de schaduw van de Heilig Hart-kerk, en vandaag voor het eerst naar het Stedelijk Buurtcentrum in de Wittemolenstraat.
Een constante is er evenwel: het gaat altijd snel. We gaan vrij vroeg ’s morgens, tegen half negen. Aan sommige andere kantoren is het vaak wat aanschuiven, maar het kantoor waar wij moeten stemmen, daar is het altijd zo goed als leeg en kunnen we gelijk in het stemkotje.
Andere constante ook: het gefoefel met de stembrieven en het potloodje of vooral, het koordje aan dat potlood. Draaien, keren, kreukelen, trekken aan dat koordje… maar ’t was wel een mooi scherp geslepen potlood.
Op goed twintig minuten waren we heen en weer, stemmen en koeken halen bij den Turk.
Ik doe dat eigenlijk graag, gaan kiezen. Het geeft altijd zo’n speciaal gevoel, op zondagmorgen al zoveel volk op de been, je burgerplicht vervullen… en dan het vacuüm tussen zo vroeg gaan stemmen, en wachten op de uitslagen. Ik heb naar niet één programma gekeken over de verkiezingen, maar vandaag hang ik aan mijn TV gekluisterd. I love it!
En ja, ik heb voor de goeie gestemd. U ook?
Ja, ik ga ook wel graag stemmen. En ik vind dat ook speciaal, zo’n hele gemeente die gemobiliseerd wordt om op die plaats te komen stemmen. Dat komen en gaan van mensen die allemaal hun burgerplicht vervullen. Dat wachten op de uitslag. Ja, ik heb ook redelijk veel televisie gekeken gisteren. Heel herkenbaar dus!
Leuk dat je ook zo’n hersenkronkeltje hebt 🙂