Via Patricia fladderde een stokje mijn richting uit, een heel leuk stokje dan nog. Want boeken, daar draait het leven toch om? Bij haar boek werd ik meteen nog een stuk enthousiaster, want John Irving, daar heb ik een boontje voor! Ooit, in een ver verleden, zag ik de film The World According to Garp, en ik was verkocht. Hilarisch, maar ook triestig en melancholisch. Maar vooral grappig. Het boek was snel gekocht, yup, ook in het Engels, en ik heb het graag gelezen. Tranen met tuiten heb ik gelachen, maar ook gehuild, vooral op het einde van het boek. Een boek dat ik binnenkort nog eens zal herlezen. A Prayer for Owen Meany was inderdaad minder goed, maar ik vond er toch ook lekkere stukken in. John Irving las ik ook het liefst in het Engels, anders gaat er zoveel verloren. Ook nu nog lees ik vaak boeken in het Engels, in de hoop dat het wat trager gaat, en ik de boeken dus wat minder snel verslind. Anders is het echt hopeloos met mij. Ondanks alle drukte vind ik alle dagen tijd om te lezen, al is het maar een half uurtje in bed om de man met de hamer tegen te komen.
Terug naar het stokje nu.
1. Pick up the nearest book of 123 (or more) pages.
Meestal lees ik thrillers en detectives, maar bij wijze van uitzondering is het boek dat ik nu lees eens een roman. Ik kreeg hem van een collega die hem kocht voor 10 euro op de Ajuinlei. Ze geeft boeken liever door dan dat ze ze zelf houdt, en zo kwam dit boek bij mij. Met de bedoeling het na lectuur weer verder aan iemand door te geven. De Vliegeraar van Khaled Hosseini. De verwachtingen zijn hoog, en die worden al lezend ingelost. Heel mooi boek, maar ik zit nog niet halverwege.
2. Open the book to page 123 and find the 5th sentence.
Als u maar niet de politie belt, oké?
3. Post the next 3 sentences.
Alstublieft? ‘Ja, neem jij hem mee naar huis. Goed idee,’ zei meneer Nguyen. Zijn ogen achter het ziekenfondsbrilletje met dubbelfocusglazen verloren Baba geen moment uit het oog.
Ik zit nog geeneens aan pagina 100, dus dit moet nog komen. Maar wat ik tot nog toe gelezen heb, bevalt me zeer.
Een stokje verdergooien vind ik altijd moeilijk. Laat ik eens gooien naar bloggers die recent aan mijn feedreader toegevoegd zijn: Sabine en De Gentse Zwijger.
Van dat boek heb ik dus nog nergens ook maar het kleinste woordje van kritiek gelezen. Kan dat wel?
Ik zit weer een beetje verder dan gisteren, en ik vind het zelf ook nog steeds erg mooi. Dus voor mij kan het wel 🙂