Wat er fijn was (en is) aan Valentijn dit jaar? Dat we gewoon samen waren. Samen opstaan, samen gaan slapen. Zonder te moeten regelen. Of zonder dat we, zoals wel vaker de afgelopen jaren, niet samen waren en enkel konden bellen.

Het is iets dat nog vaak door mijn hoofd speelt. Weet je nog… en terugdenken aan de avonden alleen, het over en weer gesleur, de uren aan de telefoon. Gedaan, fini, foetsjie… we zijn nu altijd bij elkaar. Heerlijk!

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

Zeg het eens?