Het is ons gelukt, Janna’s kamer te verven in de herfstvakantie. Sommige momenten met de moed der wanhoop, en het resultaat is niet helemaal wat we hoopten. De sjabloontjes die ooit op de muur gezet waren voor Milan, weigerden te verdwijnen onder de rode verf. Onze schuld eigenlijk, we hadden eerst een grondlaag moeten leggen. Maar ja, nu is het te laat. En we lossen het wel op een andere manier op: langs de ene muur worden ze bedekt door boekenkasten, en op de andere muur gaan we spiegeltjes plakken. Lapmiddeltjes, maar het zal wel leuk zijn.
En Janna, die is heel tevreden, ze vindt dat ze een pracht van een kamer heeft. En eigenlijk is dat ook zo.
En wij, wij zijn moe. Moe maar toch best wel tevreden. Het plan om onze kamer te schilderen in de kerstvakantie is wel afgelast. In de kerstvakantie gaan wij op ons leeg gat zitten. Onze kamer doen we in de zomer wel. Ha!