Ik keek al een tijdje uit naar het herfstverlof. Bij ons zijn het niet enkel de kindjes die moe en kribbig worden en aan vakantie toe zijn, ook mama heeft daar last van. Dan kijk ik uit naar een week geen kindjes naar school brengen, geen huiswerk, geen muziekschool, geen judo, niet moeten zien dat het eten op tijd klaar is, enzovoort.
Deze keer ben ik door de constante pijn aan mijn voet (die nu blijkbaar toch iets betert) nog vermoeider dan anders, de voorbije weken was ik tegen 8u, half 9 ’s avonds compleet uitgeteld. Want pijn, daar word je zo moe van.
Dit weekeinde was ik echt wel de gezelligste thuis: vrijdagavond in slaap gevallen tijdens de Provincieshow, gisteren tijdens Midsomer Murders. Ik vond dat laatste nochtans heel goed, een goed verhaal… maar het mocht niet baten. Ergens halverwege ben ik in slaap gevallen, om rond half 12 weer wakker te worden. Waarna ik mottig als de pest ben.
Maar goed, 2 avonden in de zetel liggen slapen, deze nacht een uurtje extra, veel minder stress, ik voel me zo opknappen. Een rustige week op het werk en geen kinderschema’s zijn ook zeer aanlokkelijk.
Lang leve de schoolvakanties!