Het Journaal had vertraging vandaag. En dat bracht herinneringen terug. Aan den BRT. Vroeger gebeurde dat regelmatig, zo van die vertragingen. Er gebeurde niets. Dan kwam er een pancarte. Een tijdje later muziek. Dan werd er in de huiskamer gemopperd dat het wel even zou duren. Dan dacht je steeds dat die muziek stiller ging spelen, en dat het ver gedaan zou zijn. Tot die muziek écht stiller ging spelen, en wegviel. Ah, het gaat beginnen. Joep, daar kwam de muziek weer terug. Het gemopper in de huiskamer werd luider. De muziek viel weer weg. Maar de pancarte bleef. Toch nog even.
En wie herinnert zich het befaamde Interludium nog? Ha, voorwaar, ik verlangde ernaar terug vandaag, met die onnozele bollen met een borst met tepel erbij, en dat onnozel muziekske in een loop. Het Interludium was veel spannender!
Vreemd, wat voor herinneringen zo’n vertraging van het Journaal allemaal losmaakt. En speculaties ook. Als ze dat generiekske niet in gang krijgen, waarom slaan ze dat niet gewoon over? Er kan ook een bom ontploft zijn in de studio. Of ’t is staking.
Whatever. We zijn niet naar de VTM gezapt (daar is meer voor nodig), en hebben braafjes naar het late nieuws op één gekeken.