In de late namiddag kwam een stroompanne op kousevoutjes aangeslopen. Zo opeens werd het scherm van mijn flaptop een beetje donkerder. Hm? Eens gaan kijken naar het klokje van het fornuis. Zo dood als een pier. Stroompanne. Duh. Vermits ik geen klik gehoord had van de hoofdschakelaar, vermoedde ik dat het wel algemeen zou zijn. En zo hoorde ik al snel, op straat, ‘edde gaa nog elektriek? Nieje!’.
En toen werd het best gezellig. Samen met de buren op straat een klapke doen. Zo heb ik mijn portie plat Gents weer gehad. En mijn portie kommeren op stroat uuk. Dat de madam van de slager moet bevallen. En die van hiernevenst in augustus. En die van hier rechtover in oktober. Of zoiets. En allerlei dolle verhalen over de stroompanne. Want daar was iets, de brandweer was met loeiende sirenes gepasseerd.
Den elentriek is ondertussen terug, en dankzij ’t internet weten we ook al wat er gebeurd is. Snel, toch? En er was toch iets van aan, van al die wilde verhalen.