Helemaal, maar dan ook helemaal eens met Michel.

Kinderen leer je van dieren niet te ambeteren. Of het nu bekende of onbekende dieren zijn. En da’s iets wat mijn kinderen nu heel goed weten: je loopt niet naar een hond op straat om hem te aaien. Maar ook die ideeën van bijvoorbeeld hondeneigenaars werken gigantisch op mijn systeem. Toen Janna een peuter was (en de bovenstaande regel dus nog niet onder de knie had), liep hier een madam rond met zo’n Duitse dinges. Ik was altijd terughoudend, maar zij vond dat niet nodig: ‘Hij doet niets hoor madam’. Ja nee, dacht ik, tot mijn peuter met haar vingertje in zijn oog pookt, dan staat dat beest daar toch gezellig met zo’n grote muil met scherpe tanden op de hoogte van haar gezicht. Brrrrrrr. Of zo’n grote Duitse dinges die achter Janna begint te lopen die op het voetpad fietst. Whieeeee! En die pitbulls dan, waarvan de eigenaar het steeds nodig vond om ermee te wandelen nét als de school uit was, net op dat wegje aan de school. Twee pitbulls aan de lijn, één pitbull los. Ik kreeg er verdorie ’t schijt van.

Dan liever de geburen, die een lief uitziend maar gemeen beestje hadden, die zeiden dat zelf: zorg dat de kinderen nooit dichtbij de hond komen, want we weten niet hoe hij gaat reageren. Dat apprecieerde ik.

En dan pesten. Aaaargh, zo moeilijk. Ik heb er eentje dat gepest werd. Maar dat ook héél gevoelig is, en dus ook dingen die goed bedoeld zijn, als pesten ziet. Ik heb Janna en Milan altijd geleerd nooit te pesten, nooit fysiek geweld te gebruiken. Maar dat laatste weet ik nu niet meer. Wat doe je als je kind keer op keer afgemept wordt op school? Zeggen dat hij zich gewoon moet laten doen, niet terugslaan, niet terugschoppen? Een kind dat op zo’n moment verbaal ook al niet sterk staat? Want bij moeilijkheden klapt hij dicht. Thuis gaat het allemaal goed, kan hij zich heel goed weren tegen zijn zus. Maar als hij zich buitenshuis niet goed voelt, dan klapt hij helemaal dicht. Dus zeg ik nu dat hij maar eens moet terugslaan. Soms is één keer tonen dat je lef in je lijf hebt, genoeg om ze te doen stoppen. Je kan toch niet altijd weglopen?

Is hier heel summier neergeschreven, eigenlijk vergt het bovenstaande een uitleg van 3 bladzijden. Ik weet het niet. Ik vind het een moeilijke oefening. All is well, tot je kind gepest wordt.

Verwante Berichten:

  • Geen verwante berichten

Misschien lees je dit ook graag:

Zeg het eens?