Als ik ga werken, neem ik alleen mijn rugzak mee (u allen welbekend ondertussen). Soms ga ik wel eens boodschappen doen (voor het werk of voor thuis), of ga ik eens naar de kringwinkel aan de overkant. En dan vind ik het vervelend om mijn rugzak te moeten meezeulen, omdat ik nu eenmaal mijn portefeuille en mijn telefoon en zo mee wil nemen. Dus dacht ik: ik maak zelf eens een tasje, eentje dat niet veel plaats inneemt, en dat ik kan meenemen in mijn rugzak voor als het nodig is.
Dus ging ik op zoek op tinternet, tot ik deze leuke tas vond: de Two Zip Hipster Bag van Dog Under My Desk.
In mijn schuif had ik nog een retro stofje van Stenzo (nog steeds van die stofjes die ik kreeg van mijn schoonma voor mijn verjaardag), en een overschotje andere Stenzo (toevallig hoor) van een jurkje dat ik in mijn beginnaaidagen ooit maakte. Een rokje verknipte ik tot verstevigende binnenstof. Vlieseline had ik nog wel genoeg liggen. Ik bestelde ritsen en nog wat andere dingen bij Veritas, en kon aan de slag.
Ik weet wel dat er heel veel gratis patronen te vinden zijn, maar soms vind ik alleen maar mijn goesting bij betalende patronen. En dit patroontje is zijn geld zó heel hard waard! Heel erg duidelijk uitgelegd met tekst en foto’s, en met allerlei tips. Ik heb er best wel één en ander uit geleerd.
Wat ik erg mooi vind aan dit tasje, is dat de binnenkant mooi afgewerkt is met contrasterende stof, ook in het zakje aan de zijkant.
Moeilijk is het maken van dit tasje niet, al zeker met de schitterende uitleg erbij. Je moet er wel je hoofd bijhouden en goed opletten, want 9 patroondelen te knippen in 4 stoffen is veel. Maar nergens heb ik gesukkeld (alhoewel de taal soms toch nog steeds een beetje een barrière is), en ik ben ongelooflijk tevreden met het resultaat.
Het tasje is hier trouwens omgedoopt tot “retro bag”. Milan vindt dat hele hipster gedoe maar niks, en een hipster bag ook niet. Toen ik hem de stof toonde, die ik ook wel hip vind, zei hij: “neen, dat is retro stof. Noem je tas dan ook maar retro tas”. OK dan!
Wauw!!!