De rechte rokken beu, sloeg ik een les over (klokrok, een variatie op de rechte rok, ja), ik doe deze binnenkort. Eerst moest iets waar ik zin in had, en dat kimono-shirt, daar had ik zin in. Alhoewel ik in mijn achterhoofd best wel wist dat het een recipe for disaster was: het model staat me niet, en het stofje vond ik superleuk, maar eigenlijk staat het me ook niet. Maar goed. Met een hoofd vol ontkenning vloog ik erin.
Patroon uittekenen ging lekker, patroon spelden en knippen ook. Met dien verstande dat mijn lap stof heel nipt was (en andere stofjes die ik heb, gingen al helemaal niet voor dit shirt), dus ik kon de strepen niet op elkaar doen aansluiten, en de mouwen moesten korter.
Het naaien ging redelijk vlot: behoorlijk wat afgesukkeld met het beleg (waarom laat ik me vangen aan een onduidelijke tekening als heet toch juist in mijn hoofd zit? het tornmesje is een fantastische uitvinding), en ik heb een hekel aan vlieseline op beleg (waarom moest ik zo persé de instructies volgen? zonder versteviging is het minder stroef en vind ik het ook leuker om dragen).
Een rits in het achterpand zag ik niet zitten, dus heb ik me geamuseerd met een split en een grote knoop met lusje gemaakt uit het tricot van het shirt. Lekker makkelijk, dat rolt gewoon op tot een kokertje en verder hoef je er niks aan te doen.
Mijn maten ga ik ook nog eens opnieuw moeten nemen, want die dingen vallen iedere keer te groot uit. Mouwen zijn ok, maar onderaan mochten er gerust weer wat centimeters minder geweest zijn.
In ieder geval. Dit wordt een shirt om mee te slapen. Voor herhaling vatbaar mits de volgende voorwaarden: wat aanpassingen aan het patroon, gemaakt in zwarte, dunne, soepelvallende tricot, en met een grotere halsopening.
