1976
Wat herinner ik me deze zomer nog goed. Mijn haar was witgebleekt door de zon. Het was de zomer ook van de lange jurken. Als mijn ma vroeg wat ik wilde aandoen, dan was het mijn “lang kleed”.
We beklommen de Sint-Baafstoren tijdens de Gentse Feesten. We speelden avond aan avond met alle kinderen van de buurt op straat. De wal rond de villa in Oosteeklo stond kurkdroog. Het was warm, heel warm. Het was het prototype van de heerlijk lange, hete zomer. Een zomer zoals alle zomers moesten zijn. Voor mij als kind toch.
2003
Ook deze lange, hete zomer zit in mijn geheugen gebrand. De zomer dat Meneertje Mertens en ik elkaar net kenden. Die lange, warme dagen, we cruiseden in zijn Citroen door het landschap met Coldplay heel luid op. En maar meezingen.
Die keer dat hij de file op de E17 zelfs leuk vond omdat we sámen in de file stonden. De 10 dagen vakantie in Tsjechië, en terug met de bus van Eurolines naar huis, waar het onweerde en grijs en plakkerig was. De vele liters water die ik uit de regenput haalde om de planten in de tuin levend te houden.
2018
Deze heerlijke, lange, hete zomer, met de warme dagen in Frankrijk.
Met een compleet verdorde tuin omdat ik geen zin heb om de regenput open te doen. Zo warm zag ik het hier nog nooit (meer dan 36 graden op het terras), zo droog zag ik het hier ook nog nooit. Deze zomer waarvan ik wil dat er nooit een einde aan zou komen. Want de winter duurt altijd zo lang.
