Voor ik verder ga met mijn naailessen, wilde ik nog iets simpels doen. De stof lag al een tijdje klaar, wat ik ermee wilde maken wist ik ook: het simpele jurkje dat ik al eens eerder maakte, uit een oude Burda.
Het stofje vind ik heel mooi, het is een soepel vallend tricotje van Le Chien Vert, dat op een vreemde wijze twijfelt tussen paars en bruin. Maar ik neig toch eerder naar paars.
Het was niet simpel om het patroon uit te knippen: onmogelijk om het op de stof te tekenen, de stof glibberde alle kanten op, en na een tijdje heb ik het gewoon opgegeven om accuraat te knippen. Alle patroondelen op de stof gespeld, en knippen maar.
Ik had een beetje schrik wat dat zou geven bij het naaien, maar dat viel behoorlijk mee. Omdat ik geen donker garen had dat bij de stof paste (zwart had ik geen zin in, bruin heb ik domweg niet), heb ik gestikt met knalroze garen, roze dat ook in de bloemetjes zit, en dat komt heel mooi uit.
Al bij al goed geslaagd, met behoorlijk wat gepruts aan de zakken, en gefoefel om het lijfje aan de gerimpelde rok te krijgen. Maar het is mooi, en de stof voelt zalig aan. In de winter ga ik dit dragen met een T-shirt met lange mouwen en legging onder.
