Ons broodje is gebakken, letterlijk dan. We kunnen weer zelfgebakken brood eten. Al na twee jaar was de bakvorm van onze broodbakmachine volledig versleten, ook al is dat machien genen bucht van Dunaldy maar een zogenaamd pro machien. Nu wordt hier nogal intensief gebakken (voor 6 mensen is dat dagelijks een brood, soms ook 2), maar dan nog, zo’n bakvorm zou daar toch tegen bestand moeten zijn. Niet dus: tefal afgesleten, maar erger nog: het rubber onderaan was helemaal verstorven, en het deeg lekte in de machine. Wat na een tijd onhoudbaar werd.
Dus, nieuwe bakvorm besteld, die na 10 dagen wel binnen zou zijn. Ook niet dus, 6 weken hebben we moeten wachten. Tot mijn grote ergernis, want ik ben het niet meer gewoon brood te halen bij de bakker, en dat was altijd een gedoe. En mijn brood is veel lekkerder! Neh!
Gisteren kon ik dan uiteindelijk weer brood beginnen bakken, en vandaag hebben we allemaal lekkere gersteboterhammetjes met noten mee naar school/het werk. Njammie!