“Toen de moeder rond 16.00 uur naar de onthaalmoeder ging om haar baby op te halen, die ze meende er ’s morgens te hebben afgezet, werd het jongetje levenloos aangetroffen in zijn babystoeltje achterin de wagen.”
Zo lees ik bij De Morgen over de baby van 5 maand die dood aangetroffen werd in een wagen. Dat hou je toch niet voor mogelijk? Daar kan ik met mijn simpele kippenverstand niet bij.
Ik bedoel, soms droomde ik, toen Janna klein was, dat ik haar vergat. Dat we vergaten haar mee te nemen. Dat we haar in de wagen vergaten. Dat droomde ik heel occasioneel. Wat ik bijna elke nacht had, was dat ik rond middernacht wakker schoot, en dacht “ik ben haar medicamenten vergeten geven… ik ben haar flesje vergeten geven…”, in de periode en een tijd na dat ze een zware reflux had, een periode die lang geduurd heeft. Maar dat waren dromen. Dat was niet echt.
Brrrrrr…