Zo, de postbodes hebben het dan toch opportuun geacht om van het mooie weer te profiteren om die containers en containers en containers vol achterstallige poststukken te gaan uitdelen. It’s about time, don’t you think? Voorrang gevend aan aangetekende brieven, pensioenen, oproepingsbrieven voor de kiezingen…
om dan…
morgen…
weer…
te staken.
Zucht. Want dan is er een nationale staking.
Ik hoop dat ik een beetje snel mijn uitkering krijg. Dat al die post voorrang krijgt op de boekskes en gazetten en politieke publiciteit. Want ik zit meer op mijn uitkering te wachten dan op nog een boekske van het VB waarin ze fulmineren over het feit dat Turkse schepenen in het stadhuis onder elkaar tussen de bedrijven door het lef hebben om Turks te spreken.
Zucht zucht.
Soit. Straks lekker in het zonnetje weer naar huis. Heerlijk. Deze ochtend weer genoten van het tochtje naar het werk. Mooiste moment: de Jozef Plateaustraat inrijden onder een staalblauwe hemel. En dan even links kijken, naar de boekentoren, mooi afstekend tegen die staalblauwe hemel.
Zucht zucht zucht, maar van contentement dan.
Sommige poststukken zijn inderdaad dringender dan anderen. Hopelijk valt alles snel in de bus
Zelfs geen gazet vandaag *snik*