… met dochterlief is plezant. Maar vermoeiend. Maar ik vind shoppen met gelijk wie vermoeiend. Gelukkig heeft dochterlief een paar van mijn neurotische trekjes: niet te lang blijven hangen, niet te lang aarzelen, dat is lelijk, dat is mooi, dat past niet, dat past wel, en verder geen gezeur. Functioneel shoppen. Ze heeft 2 nieuwe rokken (woo! Janna! rokken! een primeur!) (en nu ze er zelf om gevraagd heeft, en ze ze zelf gekozen heeft, zal ze ze wel dragen zeker?), 1 lange broek, 1 lange broek die ingekort kan worden (ritsjes) en een 7/8sten broek. Bij die laatste was ze het passen al beu, we hebben even vergeleken en zo gekocht. Mens, wat moet je veel kopen voor een 12jarige die groeit terwijl je ernaar kijkt 🙄
Daarna met N. en P. naar Bloch. Waarom gaat een mens toch naar Bloch? Niet voor de bediening in ieder geval. Die vandaag best wel meeviel. Niet voor het blitze interieur. Daar heb ik ook gewoon geen behoefte aan. Wel voor de héérlijke koeken. En omdat het daar zo heerlijk ruikt. En omdat ze die kannetjes koffie hebben waaraan je je fantastisch kan verbranden. Ah ja toch.