Satur9Woensdag 3 mei
We blijven lekker lang liggen, want weet je, het regent. Maar we trekken het ons niet aan: we hebben de afgelopen dagen veel gereden, en zijn hier twee dagen vroeger dan gepland, dus wordt het een rustdag. Koffie, blogbericht maken, op het gemakje ontbijten, rondlummelen, veel meer moet dat niet zijn.
We merken dat er hier toch al vrij vroeg activiteit is, echt lang slapen is niet echt aan de orde. Er komen twee bestelwagens met veel lawaai het terrein opgereden, slimme Italianen die hier groenten en fruit, kruidenierswaren, worst, kaas, brood… komen verkopen. Goed gezien. We kopen aardbeien, bananen en sla bij de ene Italiaan, die eigenlijk in Lille geboren is en ons in het Frans te woord kan staan. Beetje duur, maar whatever, dan moeten we niet met onze fiets door de regen naar de supermarkt. Bij de andere Italiaan kopen we brood en pizza, en we laten er ons domweg opleggen, onnozelaars dat we zijn. Moet je sowieso eens meemaken, vermoed ik, om daarna wat beter uit je doppen te kijken.
Het stopt met regenen, en de zon komt er zowaar een beetje door, we grijpen het moment, trekken onze wandelschoenen aan en gaan een eindje stappen. Eens kijken waar de tijdrit zaterdag gaat starten, wat foto’s maken. Wie zaterdag naar de openingstijdrit van de Giro kijkt, zal dit groene fietspad zien.
Het is zalig. Het ruikt hier echt heerlijk, het is rustig, het is mooi. Genieten.
Yep, hier staan wij tussen.
Van die frisse neus hebben we honger gekregen, en ik warm de pizza’s op in de pan. En ze zijn ongelooflijk lekker. Niet normaal. Morgen komen ze weer met hun camionetten, afzetters of niet, wij willen meer pizza!
In de namiddag wordt er platte rust gehouden. Weinig over te vertellen. Flinke dut voor Meneertje Mertens, beetje laptoppen, spelletje spelen, lezen, dommelen voor mij. Tot de maag om boterhammetjes vraagt, die we eten met wat sla en tomaat. Lekker. Voor de rest? Doen we niet veel. En genieten we daarvan. Buiten kijken, eens rondlopen, verslagje schrijven, naar de wind, de regen en de golven luisteren. Zalig.
Ondertussen liep de camperplaats tot onze verbazing zowat leeg, en staan er tegen ‘s avonds hoop en al nog 10 campers. Raar vinden we dat. Maar rustig is het in ieder geval wel.
En vanaf morgen? Vanaf morgen wordt het mooi weer.
Donderdag 4 mei
Ik ben vroeg wakker, zonder wekker. Lig wat te draaien, tot het me opeens invalt dat ik mijn verduistering eens moet opendoen. Mooie kleuren! Roefel mijn bed uit, lenzen in, kleren aan, fotospullen bij elkaar geraapt (die lagen verdju niet klaar), en naar buiten. We zitten vlak aan de zee, dus het is maar 10 stappen tot aan de waterlijn. Hoera! Zon! Mooi weer! Zonsopgang! Foto’s! Eindelijk. En het is niet eens echt koud, zo vroeg op de morgen.
Meneertje Mertens verschijnt na een tijdje ook, hij heeft al koffie gemaakt. Foto’s gemaakt door hem, of door mij op zijn telefoon, ik had de mijne niet mee.
We doen eens een poging om een hipster / influencer / instagram-worthy foto te maken, maar falen zeer uitermate jammerlijk.
We genieten samen nog een beetje van het moois, en gaan dan koffie drinken. Happy me. Vanavond zet ik mijn wekker, en zorg ik dat mijn fotogerief klaarligt.
We doen alles op het gemakje, niets moet. Behalve eens op zoek gaan naar een winkel, want het brood dat we hebben, vinden we echt niet lekker, en we kunnen nog wel wat andere kruidenierswaren gebruiken. We fietsen naar het dorp, waar een minimarket zou zijn. Ik zie die minimarket maar het is niet veel. We kijken nog even om naar een andere supermarkt in het dorp zelf (niet de marina) te gaan, maar dat is een eind, en ferm bergop. Geen zin in. We keren terug naar de minimarket, waar ik een brood koop maar waar verder echt niks is van de dingen die ik nodig heb. Och ja. We zullen onze plan wel trekken met wat we hebben.
We rijden naar “huis”, en ondertussen vormt zich een idee in mijn hoofd, geïnspireerd door de lekkere pizza van gisteren. Ik heb nog 3 tomaten van thuis, ik heb ajuin en look en kruiden… tomatensaus! En van dat niet-lekkere brood snijden we dikke sneden, en de harde en taaie korsten snij ik eraf. Olijfolie heb ik ook mee… boterhammen bakken, omdraaien, tomatensaus erop, bakken, en gran pandano heb ik ook mee… heerlijk is het. We zullen zeker niet doodgaan van de honger.
Maar eerst ga ik nog wat foto’s maken van “today’s blue”. Want god in de hemel, wat zijn we blij met dit mooie weer.
Koken in de camper.
Eten met zicht op zee.
Na het middagmaal en de afwas houden we platte rust. Ik wil nog een eindje fietsen naar de “trabocco”, maar eerst moeten we wachten op de groenten- en fruitman. We relaxen, houden alle zottigheden hier in het oog, tot de groentenman rond 15u30 komt. We kopen nog tomaten, verse look, en champignons. Dat we niet gaan omkomen van de honger.
We maken ons klaar en gaan nog een eindje fietsen, om de “trabacco” eens te bekijken. Het waait hard, en het doorrijden is lastig. Het terugkeren is zalig. We rijden op het fietspad waar zaterdag de openingstijdrit van de Giro gereden zal worden.
Terug “thuis” is de camperplaats weer bijna volgelopen. Nog een paar open plaatsen. Er ontstaat een ganse spraakverwarring met een Engels koppel met een campervan, ze zetten zich telkens weer verkeerd volgens de uitbaters, en snappen niet waarom. Wij wel: hun deur zit langs de andere kant, en zij letten daarop, terwijl de uitbaters zeggen dat ze anders moeten staan, met hun neus klaar om weg te rijden. Na een tijdje snappen wij wel hoe het zit, leggen we het uit en iedereen is weer content. We vermoeden dat het te maken heeft met regels opgelegd door de brandweer.
Ondertussen komen de Giro-voorbereidingen echt wel op gang. Overal wordt geklopt, gehamerd, gemaaid, gelast, gezaagd, er worden roze vlaggetjes en ballonnen gehangen… het kan niet op. De Italianen beginnen er maar laat aan, maar dan menen ze het wel. Een leuk spektakel om naar te kijken.
We eten nog boterhammetjes, en genieten van een rustige avond. Benieuwd wat morgen gaat brengen.
Die ommekeer naar mooi weer moet enorm veel deugd hebben gedaan!
Zeker weten. Het is genieten!
Hahaha! Afzetters of niet, pizza zal er zijn. Goed zo Anne.
Koken in de camper lijkt me toch een hele uitdaging. Gewoon uit eten gaan, is niet duur in de zuiderse landen.
Is dit de eerste keer dat jullie in Italië zijn, vroeg ik me af.
Geniet van de koers, en van het mooie weer.
Ik herinner me de Italiaanse rustige sferen, waar jullie nu duidelijk enorm van genieten.
Zon, zee, rust, niets moet, alles mag, zelfs te dure pizza’s eten en een eigen creatieve ‘pizza’ toveren.
Hahaha, precies!
Ah, heerlijk dat het weer gekeerd is! Ik krijg nu wel veel zin in pizza:-)
Omnomnom 🙂
Mooie beelden van de zonsondergang ! Eindelijk beter weer op komst dus. Gisteren hadden we hier, hoewel zeer winderig, toch 23°C 🙂 Laat de pizza’s nog smaken hoor en maak er verder een mooie verblijf van.
Ik vind het hier aangenamer dan het in België was: de wind is niet zo ijzig koud.
We genieten “vollen bak” 🙂
Dat is echt genieten! Gelukkig dat het nu mooi weer is en jullie lekker buiten kunnen zijn.
Wij hebben op campings ook wel meegemaakt dat alle dissels van de caravans richting het pad moesten wijzen en dat moest inderdaad op last van de brandweer.
Ik vind het ook wel een begrijpelijke maatregel.
Afgezet worden! Het was 40 jaar geleden zo en dus nog altijd. Het zit in het bloed 😀. Gelukkig lekkere pizza. Heerlijk dat lekkere weertje en fijn dat jullie zo genieten.
Hahaha ja, het is nog steeds zo 🙂 De heerlijke pizza maakte het goed.
Wat ene mooi plekje! En mooie foto’s van dat mooie plekje! Ik herinner me nog dat ik het brood in Italië ook niet lekker vond. Volgens mij zat er bijna geen zout in.
Inderdaad, weinig smaak (bij brood meestal door weinig zout) en te hard gebakken korsten.
Het genieten spat er af, heerlijk!
🙂
Berekenden ze de verkeerde prijs of gaven ze te weinig geld terug. Als je zegt dat het niet klopt kijken ze eerst onnozel en dan met een brede glimlach dat je het doorhebt en dan passen ze het aan, is mijn ervaring.
Fijn dat de rest goed bevalt en dat de weersvoorspelling beter is. Ik heb zojuist een ongelooflijke bui op mijn kop gekregen in Rotterdam.
Wij hebben nog eens een poging gewaagd om de wandeling van de bloggersmeeting te lopen, maar we zijn uitgeregend. Mijn voeten sopten in mijn schoenen, mijn regenjas was duidelijk niet waterdicht. Zijn halverwege dan maar teruggekeerd.
Vreselijk, en ik hoorde van Janna dat het daar vandaag weer van dattem is. Hier wat onweersdreiging vandaag, maar voorlopig blijft het uit. Het zou ook wel weer minder weer worden.
Vandaag nog geen minuut zonder regen. Een mens zou van minder depressief worden. Waar blijft die lente verdorie?
Vre-se-lijk.
Ze berekenden een verkeerde prijs. Goeie tip, ik ga die een volgende keer proberen toepassen 🙂
Hier vandaag onweersdreiging, maar het blijft voorlopig uit. Van mijn dochter hoorde ik dat het vandaag in België weer een vreselijk slechte dag is, met gietende regen.
Het begint zo een stuk méér op vakantie te lijken. Wat me opvalt is dat je niet zoals de vorige vakantie iedere morgen met hoofdpijn uit bed komt, is dát een zegen dan.
Gelukkig hebben jullie beter weer gekregen. Mooie foto`s gemaakt 😉
Fijne avond
Dankjewel 🙂
Blauw, blauw, blauw… eindelijk! En de zon. Hemels daar!
Schitterend hè 🙂
Heerlijk dat het Zonnetje eindelijk is doorgebroken al zijn beide foto’s mooi, zowel die met bewolking heeft zijn charme en ja die met de Zon en Zonsopgang is natuurlijk het puntje op de i 👍👍👍
Morgen gaat het dan beginnen en jullie staan erbij geniet ze 🙂
We hebben er al van genoten! En nu een paar daagjes zonder Giro (naar het diepe zuiden gaan we niet).
Dat zal beslist niet minder genieten zijn 🙂
Ot: wij vertrekken overmorgen, ik zal dan alleen als, op mijn blog schrijven.
Oh, ik wens jullie heel veel plezier en veilige kilometers toe! En ik kom bijlezen als we terug zijn 🙂
Dankjewel, jullie ook nog heel veel plezier en veilige kilometers 😀
Wat een geluk, dat het weer heeft gekeerd. Die home made pizza zal wel gesmaakt hebben in het land van de pizza’s. Ik vind de derde foto van de zonsondergang de mooiste.
Dankjewel! We hebben ondertussen al behoorlijk wat mooi weer gehad, het doet echt deugd. Wellicht morgen weer wat minder, maar dat zien we dan wel weer.
hoezo was je opgelegd door die handelaar? qua prijs of qua dingen die je kreeg?
aaah maar dat eten klinkt wel zalig. Puur maar zalig.
En die lucht is ook al pakken beter.
Qua prijs. En we waren niet assertief genoeg.