Satur9Vandaag wordt Lili 5 jaar! Gelukkige verjaardag, lieve kleine meid!
Ze is de allerliefste grote zus!
Foto’s door Janna, aka Mevrouw de Fotoschuur.
Maandag 3 mei
Opnieuw is er geen goesting om de kou te trotseren om een timelapse van de zonsopgang te maken.
Plan voor vandaag: niet veel doen, op het gemakje blogbericht afwerken, eens een wandelingetje in de omgeving, rustig aan. Realiteit: de weersvoorspellingen zien er niet goed uit, deze voormiddag lijkt het enige moment te zijn dat we nog kunnen fietsen, dus laten we dat maar doen. Dus aan een hoger tempo blogbericht afwerken, en klaarmaken.
Rond een uur of 10 zijn we weg. Een rit in elkaar knutselen was ook al niet makkelijk: de wegen liggen er hier erbarmelijk bij en de grote wegen zien er “te vermijden” uit wegens slechte staat en druk. Een ritje richting Doornik en wat bezienswaardigheden in de omgeving sneuvelt daardoor, in de plaats daarvan zeggen we foert, en gaan we een stukje Frankrijk inrijden. We zitten in Parijs-Roubaix omgeving, en ik plan een ritje naar de Secteur Pavé Gilbert Duclos Lassalle. Ofte de kasseistrook van Cysoing naar Bourghelles. Niet dat we daarop gaan fietsen (vanzeleven niet, begot), maar gewoon, eens kijken.
Nog geen 100 meter na ons vertrek belanden we al op een onverharde strook. Damn you, Komoot. Enig gevloek en gezucht volgt, veel gebibber op de fiets want ik ben echt een kluns, maar we geraken er zonder ongelukken over. Ik wel een stukje te voet met de fiets aan de hand. Daarna gaat het gelukkig beter.
Er volgt naar mijn aanvoelen veel bergaf, en ik begin al te vrezen voor de terugtocht. Want het gaat bij mij absoluut niet vlot. Dat heb ik altijd, de eerste 10 kilometer (ik zou me beter op voorhand opwarmen) maar nu is het toch wel extreem. Wellicht doordat ik gisteren 40km fietste, eigenlijk wilde ik vandaag niet fietsen omdat het teveel zou zijn. Soit. Ik kachel door, veel bergaf en tegen de wind in. We stoppen regelmatig voor een foto van het mooie landschap.
De windmolens op deze foto zien we vanuit de camper, ’s avonds met lichtjes.
Uiteraard is een kapelletje ook een goed excuus om te stoppen.
We steken ongemerkt de grens over, in de zin van: geen borden gezien. Niks. Geen grenspaal ook. Helemaal niks. Meneertje Mertens doet teken, ik zie een kapelletje en we stoppen voor foto’s.
Tot ik zie dat hij teken deed voor iets anders: hier is ook een kasseistrook van Parijs-Roubaix. Mooi.
We rijden door tot het geplande punt, waar we stoppen voor wat foto’s en snel onze kar keren en terugkeren naar Belgisch grondgebied. Dan zijn we weer gerust. Onnozelaars. Het is niet gelijk we veel verkeerd deden, niewaar, geen levende ziel van dichtbij gezien of gekust of geknuffeld, en ook geen pint gedronken op een terras. (alsof we dat ooit zouden doen eigenlijk)
De rit terug valt best wel mee, ik zit ondertussen wat beter in mijn vel en op de fiets, en het vele bergop valt uiteindelijk behoorlijk mee. Een hellinkje dat ik vreesde werd omzeild, de laatste lange helling ging nog redelijk, en het onverharde stuk vervingen we door een omweg. Die serieus bergaf ging, ik reed 45 km/u met de fiets, wat ik nog nooit eerder deed. Eén keer iets in die trant samen met Leslie in de buurt van Oudenaarde. Maar nu reed ik sneller, denk ik. Nog een stuk langs de grote weg, een allerlaatste stukje bergop, en we zijn er. Oef!
We zitten nog even buiten, kleden ons om, en eten de traditionele soep met een boterham.
Waarna we een rustige namiddag houden, dat hebben we wel verdiend. In de late namiddag zijn we het stilzitten toch beu, en maken we nog een wandelingetje naar Orcq. Misschien moeten we maar hier komen wonen, Meneertje Mertens kan dan voor de rest van zijn leven flauwe mopjes maken over de naam van het dorp. Ork ork zwijgt over soep! Mijn eerste gedachte was eigenlijk iets met Mork en Mindy. Het klinkt in elk geval leuk, Orcq uitgesproken op zijn Vlaams. We kunnen er in ieder geval goed mee lachen.
Niet alleen veel paardenbloemen, ook veel madeliefjes.
We gaan eens op zoek naar de slager en de bakker, want morgen willen we toch wat boodschappen doen. En we lopen eens door tot het kerkje.
Waarna we terugkeren. We eten de rest van de vleesballetjes van gisteren met pastasalade en ook al een rest van de groenten van gisteren. Het is stilaan een beetje improviseren om maaltijden in elkaar te flansen, maar het lukt allemaal goed. Ook dat is kamperen.
Dinsdag 4 mei
Wat een nacht was dat zeg. De wind kwam zo stilaan opzetten, tot we moeite hadden met slapen van het lawaai. Geen problemen door de wind, geen schade, maar de camper wiebelt en het lawaai komt van alle kanten. We staan hier op een open vlakte, en de wind heeft vrij spel. Om 5u15 heeft Meneertje Mertens het ermee gehad, en staat hij op om koffie te maken. Buiten is alles OK, de satelliet staat vast verankerd in de grond, de zetels en tafel bougeren niet. Maar: we kunnen niks doen, echt niks. Onder de morgen begint het ook te regenen, en de wind wordt alleen maar krachtiger. Dus houden we ons in stilte bezig.
Foto’s beperken zich tot door het raam foto’s maken van de wolken. Langs de ene kant….
… langs de andere kant. Spannend. Not.
Lezen, laptoppen, een tukje, haken, een timelapse maken van de jagende wolken…
Meneertje Mertens gaat af en toe eens naar buiten om de satellietschotel toch maar op te ruimen, de stoelen plat te leggen enzovoort. De wind blijft aanwakkeren en soms is het echt wel eng, maar problemen hebben we niet. Het plan van bakker en slager wordt afgevoerd, het is te zot om nu op stap te gaan. Ik weet dat we nog genoeg in huis hebben om een maaltijd in elkaar te flansen. En Meneertje Mertens gaat in het schuurtje van de boer verse eitjes halen. Omelet met champignons en nog wat tomaatjes, dat smaakt.
In de namiddag gaan we lozen en de watertank bijvullen, en Meneertje Mertens ruimt de tafel en stoelen op. Morgen vertrekken we sowieso, en we willen vroeg vertrekken wegens een lange rit voor de boeg. Voor de rest meer van hetzelfde: laptoppen, lezen, tukken, haken… de satelliet is opgeruimd dus zelfs TV kijken zit er niet in. (ook met een satelliet op het dak had dat niet gegaan wegens de felle wind).
Meneertje Mertens maakt nog een tweede timelapse van de voorbijrazende wolken, deze keer met meer zon.
De weersvoorspellingen zeggen dat de wind gaat luwen in de late namiddag, maar de late namiddag wordt avond en de wind waait misschien wel iets minder fel, maar toch nog altijd stevig.
Met een laatste rest wortelen maak ik wortelsoep, en die is nog redelijk te vreten.
Uiteindelijk gaan we ’s avonds toch nog even de camper uit voor een kort wandelingetje in de avondzon. Met onze warme winterjassen aan. Vechtend tegen de wind. Maar mooi is het wel!
En voor de rest valt er over vandaag echt niet meer te vertellen. Hopelijk is het morgen weer wat beter!
Stoer gefietst hoor. Ik duim dat het weer stilaan verbetert. Gefeliciteerd met de kleindochter. Veel prachtige foto’s weer van alles.
Die omgeving ziet er super Vlaams uit :).
Spannende dag gisteren. Maar prachtig einde met de ondergaande zon en vele wolken.
Proficiat aan de kleine dochter.
Gefeliciteerd met de kleindochter.
De timelapses zijn goed gelukt.
Het is een beetje experimenteren, die timelapses, fijn als het dan goed uitdraait 🙂
Het zit er goed ingebakken hé, dat schuldgevoel als je iets doet wat eigenlijk niet mag maar wat op zich totaal niet verkeerd is. Ik heb dat ook en dan kan ik er echt niet van genieten.
Jammer van het weer. Ik hoop dat jullie vannacht niet uit de camper gewaaid zijn!
Echt wel hè, ik heb daar ook echt wel last van. Terwijl het dus echt wel niet erg is als we eens iets doen wat niet mag.
Die wind, dat was toch wel indrukwekkend hoor, amai.
Mooie foto’s wederom, en hieperdepiep voor Lili!
Gefeliciteerd met je verjaardag Lili. Fijne dag gewenst!
Ik ken dat gevoel van niets verkeerd doen maar eigenlijk niet legaal. Wat een stomme maatregelen worden er soms genomen.
2 jaar terug hebben we (tollen en dat hebben we tot de dag van vandaag ook niet gedaan.
ik vrees dat jullie opnieuw twee stormachtige nachten hebben gehad (en ook dagen natuurlijk) en het blijft maar koud.en we met de ganse familie van Michael wat toch 23 personen zijn) met 6 een wandeling gedaan en daar ook iets heel illegaal gedaan.
We hebben besloten om het nooit aan iemand te verte
Zelf hou ik van de storm. Ik slaap dan als een roosje. Nog nooit een roosje zien slapen maar kom…
Ik hou ook wel van wat vredig gerikketik van de regen op het dak en zo, maar dit was er echt wel over. Enorm veel lawaai, en toch ook wel wat schrik dat er iets fout zou lopen. Van storm hou ik niet. Ik word er onrustig van en heb altijd schrik voor schade.
Gefeliciteerd met de verjaardag van je kleindochter.
Dus … die kasseistroken in Parijs-Roubaix zijn dus echt vrij pittig … 🙂
Je hebt de dag in elk geval afgesloten met een prachtige foto van de zonsondergang.
Die kasseistroken van Parijs-Roubaix zijn zeer pittig, dat mag je van me aannemen. Je davert van onder tot boven als je erover rijdt, je tanden klapperen op elkaar. Je moet je stuur losjes vasthouden maar meestal heb ik na 5 seconden weer witte knokkels van het nijpen 😀 En van zulke kasseien krijg ik (echt, letterlijk, niet figuurlijk) hoofdpijn. Een verschrikking.
Dankjewel 🙂
Het geluid van de regen op het caravandak vond ik wel wat, maar ik heb ’s nachts wel eens aan iemands luifel gehangen omdat ik dacht ze er niet waren tot ik het licht aan zag gaan maar ze niet kwamen helpen. Zalig om de luifel in hun gezicht los te laten en anderen te gaan helpen. Heb meermaals noodweer meegemaakt tot aan dat we zo snel weg moesten van de camping en we de weg achter ons zagen wegspoelen. Gefelici met de kleine en nog een mooie vakantie met veel beter weer.
Hahaha 🙂 Het geluid van malse regen op het dak van de camper is OK, maar het ging de afgelopen maand soms wel heel luid 🙂 En die wind was toch wel wat zorgwekkend. Maar we hebben geen schade gehad.
Mijn zus heeft zo ook eens op een camping in het zuiden van Frankrijk gestaan. Het regende aanhoudend, en van pure miserie zijn ze vertrokken naar een camping in Spanje. Een paar dagen later waren er overstromingen en grondverschuivingen waar ze eerder stonden, waarbij doden gevallen zijn. Blij dat ze op tijd opgekrast waren…
Van harte gefeliciteerd met en voor de jarige Lili!
De wind was inderdaad heel pittig; hij hield me ook uit mijn slaap, maar vorige nacht was het gelukkig beter. De zon is hier al van de partij. Maar fris en pittig blijft de wind wel.
Iets illegaal doen is ook zo spannend hé. Ik ben ook eens de grens over gefietst vorig jaar toen het niet mocht. Bij Koewacht. Mijn adrenaline piekte. Illegaal in Koewacht. Wat een kick. Ik kan het iedereen aanraden 😁
Ik snap de adrenaline en de kick. En tegelijkertijd toch benauwd dat je ‘gepakt’ gaat worden! Ik tenminste wel.
Ik heb altijd heldhaftige verhalen in mijn hoofd over wat ik ga zeggen of doen als ze mij snappen. Ontsnappen? En als ik dan wordt gecontroleerd aan de grens, en ik ben met alles in orde, beginnen mijn knieën al te knikken omdat ik bang ben dat ik met iets niet in orde ben. Ferme held ben ik 😆
Haha, ik ook hoor! Heelder scenario’s gaan er door mijn hoofd.
Illegaal in Koewacht, hahaha, klinkt gewoonweg schitterend!
Ik ben teveel broekschijter om een kick te krijgen van illegale dingen doen, net als Myriam 😀
Jammer. Koewacht tijdens corona was ideaal als ‘doe eens iets illegaals voor beginners.’😁
Hahahaha!!!
Gelukwensen aan de kleine prinses die al 5 kaarsjes mag uitblazen vandaag! Jammer dat het weer minder feestelijk is/was tijdens jullie vakantie, waarschijnlijk jullie natste en grauwste vakantie ooit?
Dat mag je wel zeggen. De koudste, vooral, want de zon was er wel regelmatig. We hebben zowat alle seizoenen gezien tijdens onze reis 🙂
Lili, al vijf jaar het zonnetje met de mooie ogen. Proficiat!
Wat ik me afvraag; konden jullie Doornik niet bereiken via de jaagpaden langs de Schelde, of kwamen jullie van een andere kant?
Mooi dat er toch nog iets te doen viel met het weer dat niet mee wilde. Ik duim voor verbetering!
Misschien had ik Orcq eerst moeten opzoeken. Tuurlijk dat jullie van een andere kant kwamen.
Zoals je zelf ontdekte: de Schelde is geen optie vanuit Orcq. Het was daar echt wel wat zoeken naar geschikte routes. Veel fietsknooppunten, maar vaak onverhard.
Gelukkig konden we de meeste dagen wel iets doen, ondanks het weer. Dagen zoals die stormdag in Orcq, waren gelukkig schaars.
Proficiat Lili en hoe mooi ben je tussen die roze bloesems!
Goede moed heb jij om zo te fietsen met al die wind, want die is er de laatste dagen!
Heerlijke beelden van de landschappen. Ik geniet mee van achter mijn raam.
Geniet nog verder!
Dankjewel 🙂 fijn dat je meegenoten hebt 🙂
Mooie foto’s van de kleindochtertjes! Ik smelt. 🙂 Jammer dat jullie het niet echt treffen met het weer. Ik denk dat de echtgenoot al lang terug naar huis was gereden.
Terugkeren was écht geen optie! En we hebben echt wel fijne weken gehad 🙂
mijn hartelijke felicitaties met en voor de jarige Lili…
wel jammer dat het weer iet meezit
groeten
Mork (ja, die van Mindy, dus) kwam inderdaad van de planeet Ork. In het Frans wordt dat dus gewoon Orcq. Nano-nano!
Tja, het weer kan danig roet in het eten gooien. Gelukkig was het deze namiddag en vooravond wel zonnig en stil. Benieuwd naar jullie verdere avonturen.
O ja: proficiat aan de vijfjarige. Hip, hip, hip,…!
Maar ja juist, natuurlijk was Mork van Ork! Dat was toch echt zalig hè, nano-nano! (ik mis Robin Williams toch nog altijd)
Met dit weer hád je natuurlijk liever bij de jarige Lili gezeten, alsnog gefeliciteerd met deze mooie kleindochter.Petje af hoor, met 40km p.u. op de fiets…poeh…. ik zou het niet durven.
Ik ga je niet “verlinken” hoor dat je stiekem even afdwaalde naar Frankrijk, vast even niet opgelet door al die mooie kapelletjes.
40km/u op de fiets: ik doe het ook niet met groot zelfvertrouwen, integendeel 🙂
Hihi, ja, we werden afgeleid door al het moois dat we zagen!
En je draagt gelukkig een helm als ik me goed herinner.
Dat herinner je je goed. Altijd een helm op de racefiets. Op de stadsfiets vroeger niet, maar ik heb nu ook een meer sportieve fiets voor de functionele verplaatsingen, en ook op die fiets draag ik nu een helm. Safety first. Zonder helm fietsen op een racefiets is idioot.
Klopt mijn schoonzus liep ooit een schedelbreuk op bij het afdalen op niet eens een race fiets. Ze is gelukkig wel helemaal genezen,
En een helm kan dat soort ellende echt wel voorkomen.
Mijn vader was wielrenner (amateur), ik herinner me een valpartij waar hij heel erg gehavend uitkwam. Was jaren 70, dus nog met zo’n eenvoudig helmpje op, maar had hij die niet gedragen, hij was nog een paar jaar vroeger gestorven.
De helmen zijn nu veel; beter én comfortabeler.
Dat is zo. Het stoort me echt niet om ze te dragen.
Nog van harte gefeliciteerd Lili met je geboorte jaar.
Wel een omgeving waar je met plezier kunt rond struinen. hans
‘k zit toch de hele tijd met ork ork ork soep eet je … in mijn kop nu. Merci daarvoor ;).
aaah dat moet die dag zijn dat mijn bloembakken nog eens van mijn tuinmuur gewaaid zijn.
Graag gedaan hoor Goofball, graag gedaan! Ork ork ork…
Het leek me echt wel een dag waarop de bloembakken van de muur konden waaien.