Satur9Ik had, naast de mooie zomerfoto’s, nog een tweede idee om nog eens wat vakantiefoto’s van vorig jaar uit te halen. De speciallekes. Meneertje Mertens en ik hebben nogal de neiging de vreemde dingen die we zien, ook altijd te fotograferen. Achteraf levert dat leuke en ook soms indringende herinneringen op. Een selectie.
In het noorden van Frankrijk werd naar deze ruimte gerefereerd als het “sanitair blok”. Soms zijn we echt blij dat we ons eigen sanitair mee hebben.
Het alziend oog. Nogal letterlijk.
We kwamen al eens een onderkomen bootje tegen.
Of anderssoortig onderkomen onderkomen, for that matter.
Het hatelijke “fietsers hier afstappen” zie je overal. (Vogelgrun)
Wijnpoëzie op de stadsomwalling. (Breisach am Rhein)
We bevonden ons weer onder het alziend oog. (ergens tussen twee dorpen in de Elzas)
Heel in de verte daar, heel in de verte. (Auzon)
We kwamen al eens een onderdeurtje tegen.
We volgden de Tour de France, remember?
Oud en mooi in de Cantal. (Murat)
De madame en haar hondje. Zalig beeld. (Cassagnes-Bégonhès)
Een fontein zonder water.
Heerlijk vinden we dat, zo’n beetje morsig en versleten. (Roquecourbe, foto hierboven en hieronder ook)
Fietsers hebben over het algemeen niet veel nodig om content te zijn.
Onze portie aandoenlijke schattigheid kregen we toch wel toegediend in en rond het kerkje van Saint-Anatole.
En al helemaal in Quillan, in het land der katharen aan de voet van de Pyreneeën. Mooie etalages kwamen we er tegen.
En hippe boekenwinkels.
Met deze camionette werd zelfs nog gereden.
Prachtig vond ik dit. Vlakbij onze camperplaats, waar we ‘s nachts een uil hoorden oehoe-en.
Zalig beeld, alweer. Vind ik.
Beklijvend. Aan de Cascades du Sautadet. (La Roque-sur-Cèze)
Dit exotisch rijtuig tufte voor ons aan 10km/u de berg op.
Grensovergang. Douane. (tussen Italië en Frankrijk, in de Alpen op de Col du Mont Cénis)
Je waant je in een stripverhaal. (Peisey-Nancroix)
Veel vreemde voertuigen in de Alpen.
Hi there friend.
Saint-Jouin-Bruneval. Iemand vergat iets op het strand.
Strandbibliotheek.
Zo kijkt Meneertje Mertens als de vakantie voorbij is.
gij spoorloper gij
‘k vind dat graf mooist. Dan zit je hele verhaal achter die persoon te zoeken. Maar google vindt haar niet.
“gij spoorloper gij”
oeps, het is blijkbaar wel een gewoonte 🙂
Inderdaad, heel mooi, kerkhoven met oude graven. Je gaat nadenken over mensen en levens.
Die vrouw met haar hondje, heerlijk! Dat petje dat assorti is met de stoelen maakt het helemaal af.
En die grensovergang!