Satur9Waarom noemt men het “een knobbeltje”? Ik erger me aan “een knobbeltje”. Het is vaak, heel vaak, geen knobbeltje. Bij een knobbeltje denk ik eerder aan een erwt. Bij mij was het eerder in de afmetingen “een pruim”. Laat ik er “een mirabel” van maken want “een pruim”, dat klinkt zo… meh.
Soit. Het was dus geen erwt. Wat ik bij mezelf voelde, was wat ik instinctief zou omschrijven als “a lump”. Ik weet er zelfs niet meteen het Nederlandse woord voor. Een bobbel? En die bobbel was flink groot. Die kon ik heel gemakkelijk voelen. Een erwt, dat voel je toch niet zomaar? Een bobbel wel ja.
Het is iets waar ik heel hard mee geworsteld heb. Heb ik te lang gewacht? Ik voelde daar al maanden pijn. Lag al maanden oncomfortabel op mijn zij. Al van in de zomer, denk ik. Denk ik, want ik weet het begot niet eens wanneer die pijn begon. Kan ik me niet herinneren.
Maar opeens lag ik ’s avonds wakker, voelde ik de pijn, tastte ik daar (nog) eens rond, en ging het licht aan. Gingen alle alarmbellen af. Schoot ik in paniek. Miljaar, miljaar, miljaar. Miljaar! Dit is niet goed. Echt niet goed. En ik wist eigenlijk toen al wat het was, ik had er geen diagnose voor nodig. Gloeiende paniek, fak fak fak, ik wil niet dood! Lili! Ik wil haar zien opgroeien! Ik wil niet!
Achteraf weet ik, OK, dat gezwel leek groot, maar ik was er best wel snel bij. Ik heb het zelf ontdekt, en dat was goed. Ik had een paar keer een duw vooruit nodig, maar we hebben héél snel gehandeld. 2 dagen later zat ik al bij de gynaecologe. Het was goed. Het had veel trager gekund. Het had nog maanden kunnen duren voor ik het besefte. Ik had kunnen uitstellen. Neen, ik hoef mezelf niet al te veel te verwijten. Ik was er snel bij.
Maar in ieder geval: wees alert. Het kan ook jou overkomen. Het is niet altijd “een knobbeltje”. Het kan een bobbel zijn ook. Of het kan zelfs een putje zijn, wist je dat? Of een verkleuring. Of nog zoveel.
Know your lemons!
(klik op de afbeelding)
En laat je screenen. Stel dat niet uit. (ik had die leeftijd nog niet bereikt, vrees ik)
