Ik had van mijn schoonzus en -broer een cadeaubon gekregen van een boekenwinkel. Daar heb ik afgelopen woensdag een uur rondgelopen denk ik, omdat ik niet wist wat ik moest kopen. Ik lees zelden nog papieren boeken, namelijk. Je kan er blijkbaar ook ebooks mee kopen maar ik wist niet hoe dat moet en ik wilde het niet gaan vragen en ik heb een paar avonturen gehad met DRM-gezever en had daar geen zin in. Soit, het kwam allemaal goed (boeken en ik, dat komt áltijd goed!), ik kwam tevreden thuis met een naaitijdschrift en de biografie van Voske en een Vive le Vélo boek dat aan 1 euro in de koopjeskelder lag.

Ik heb er geruime tijd staan neuzen tussen de hobbyboeken, op zoek naar een goed naaiboek, maar dat was maar flauwkes. Ik kwam er toen veel boeken over bullet journaling tegen, en weet dat lilith van Tales from the Crib er ook een boek over schreef.

En, ik geef toe, sta me toe, ik kwijlde. Heb een paar boeken doorbladerd. Ik vind ze mooi. Ik hou van de stijl. De schattige tekeningetjes en zo. Maar heb ze weer braaf teruggelegd. Ik ken mezelf. Ik ga me daar met veel plezier opsmijten, maar dat gaat niet lang duren. Agenda’s en ik, het gaat niet goed samen. Al zeker papieren agenda’s niet. Schriftjes, notaboekjes, dagboeken… veel goeie intenties, weinig langdurig resultaat. Dus ik weet waar het met dat bullet journaling en mij naartoe zou gaan. Naar een stoffig hoekje. Jammer, maar helaas. Zelfkennis en al, maar best dat die er is zeker als tram 5 daar ergens om het hoekje in mijn richting komt gedenderd?

Eén van de dingen waarvoor een bullet journal goed zou zijn, is om je productiviteit te verhogen. Je efficiëntie te verbeteren. Lijstjes maken, items afvinken. Het hoeft niet persé zo mooi te zijn met die tekeningetjes en al, maar het moet je helpen productiever te zijn. Tja, productiviteit, dat is een onbestaand goed momenteel in mijn wereld. Ik ben niet productief. Productiviteit is de bloemkool op mijn naaimachine. De vreemde eend in de bijt. Ik zie de mensen rennen en haasten en lopen, vanuit mijn zetel. Ik hoef geen bullet journal, want ik ben niet productief. Niet dat me dat niet frustreert soms, niet dat dat niet steekt soms. Maar mijn wereld is tot nader order bevroren.

En ik heb al mijn systeem om mijn leven op rails te houden. Afspraken steek ik in Google Calendar, via mijn laptop of mijn telefoon. Waar nodig deel ik ze met Meneertje Mertens. En deelt hij zijn afspraken met mij.

Mijn weekmenu maak ik in Google Keep (sedert via de gratis versie van Evernote niet meer geswitcht kan worden tussen verschillende toestellen, is die eruit gebonjourd), en Google Keep is belangrijk om allerlei dingen bij te houden. Onze reisplanning zat daarin, links hou ik er bij, recepten, patronen… you name it. Boodschappenlijst hou ik eigenlijk niet bij, we hebben ons vast lijstje op de site van Collect & Go en dingen daarbuiten zetten we er meteen in. Ook mijn bloginspiratie zit in Keep, en een lijst van boeken die ik nog wil lezen. Goodreads is meer voor de fun eigenlijk. Google Keep is zo’n beetje mijn manusje van alles geworden, en heeft die taak overgenomen van Evernote.

Af en toe wil ik eens tegendraads doen en een boodschappenlijstje op papier maken, om dat dan prompt op tafel te laten liggen en zonder lijstje weg te zijn. Zeer productief, jaja.

Voor de rest hou ik dus niets bij op papier. Geen schriftje, geen nota’s, geen papieren, niks. Soms zet ik in Keep eens wat naai-ideeën, in die periodes dat mijn hoofd overloopt van de ideeën en ik bang ben dat ik teveel ga vergeten. Maar voor de rest, ik ben er niet gestructureerd genoeg voor. Ben soms wel jaloers als ik iemand een papieren agenda zie bovenhalen of een notaboekje, maar tegelijk weet ik: ik hou dat niet vol, niks voor mij.

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

Zeg het eens?