Neen, ondanks de titel van het bericht: ik ben er niet aan, aan shoppen. Daar doe je mij geen plezier mee. Een hele namiddag aan een slentertempo de winkelstraten afdweilen, tientallen winkels binnenlopen, overal eens aan pampelen, keuren en becommentariëren, en beladen met pakjes en zakjes weer naar huis komen? Neen, echt niet. Eén van de vele onderdelen van het echte wijf die mankeren in mij.

Bij mij is dat eerder: naar ’t stad gaan, met een lijstje in mijn hoofd. De winkels die bij dat lijstje passen in sneltempo aflopen, en meenemen wat ik nodig heb. Liefst vroeg in de ochtend, als de winkels pas open zijn en er nog weinig volk is. Soms zie ik natuurlijk iets dat niet voorzien is, en dat ook mee moet. Uiteraard. Maar winkelen, dat is functioneel, en dat duurt niet te lang.

Het zit blijkbaar in de genen, ik ken er zo nog wel een paar in onze familie.

Maar, uitzonderingen maken de regel, zoals het zo mooi klinkt. Er tekent zich een nieuwe traditie af: eenmaal per jaar gaan de meisjes van de familie naar Luik, samen met het vriendje (verrassing vorig jaar) van het oudste meisje en zijn mama en de beschikbare zussen. Allemaal samen met de trein naar Luik, met de bus naar de Médiacité en daar dan een paar uur de winkels afdweilen. In de Primark goedkope kleren zoeken (op voorhand een lijstje samenstellen en in het hoofd houden is wel handig). Het vele volk en de warmte trotseren. Proberen in te schatten wat zal passen en wat niet zal passen wegens veel te lange rijen aan de veel te schaarse pashokjes. Je verbazen over het soort volk dat je daar allemaal ziet rondlopen (alle kleuren en maten en sociale hokjes en talen en dialecten).

’s Middags hoeven we niet te zoeken naar iets om te eten, keuze zat tussen broodjes en hamburgers en Italiaan en Chinees en soep en veggie en nog veel meer wat ik niet meer kan bedenken. En dan gaan we nog wat andere winkels binnen om te kijken hoe duur het daar wel niet is (de H&M valt nog mee), waarna we weer met bus en trein naar huis tenen. Alwaar eigenlijk het leukste van de dag is: uitpakken en passen wat we allemaal meegebracht hebben.

Leuke maar vermoeiende dag. En ondertussen hebben we vanuit de bus de mooie stad Luik eens gezien. En het station van Luik Guillemins. En en passant dat van Leuven ook nog.

Maar toch, als de Primark naar Gent komt (geruchten, geruchten), dan ga ik niet meer naar Luik, denk ik. Niks houdt ons tegen om af te spreken om samen eens naar Gent te gaan 🙂

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

Zeg het eens?