Satur9’s World is het kleine koninkrijk van Satur9, aka Anne. Satur9 is een nickname uit de tijd dat ik nog internetfora frequenteerde, en refereert naar een lichtjes obscuur nummer, Saturnine, van de Smashing Pumpkins, één van mijn favoriete bands. Als Satur9 al bezet is, gebruik ik ook saturnein of saturneintje (in geval van hoge nood, verkleinvormen liggen mij zo niet), vandaar de subdomeinnaam van mijn blog. Het is een naam die nogal eens voor verwarring zorgt (Saturnus, Saturnegen, om er maar een paar te noemen), maar ik vind ‘m mooi dus ik blijf hem ook gebruiken.

Ik ben geboren in 1968, getrouwd met meneertje Mertens. We woonden samen in een rijhuis in Sint-Amandsberg, in een zijstraat van de Dendermondsesteenweg, niet zo ver van de Dampoort. Nadat alle kinderen het huis uit waren, verzamelden we onze moed en verkochten we het huis. We verhuisden naar het Meetjesland, naar het rustige Waarschoot (deelgemeente van Lievegem). Elk hebben we twee kinderen, die allemaal hun eigen weg gaan. Oudste dochter Janna is getrouwd met Florian en woont in Sint-Amandsberg. Lili, het allerliefste schatje met grote ogen en kuiltjes in haar wangen, was ons eerste kleinkind. In 2018 kwam Pipa erbij, een lief klein pierke dat haar opwachting een beetje te vroeg maakte. Na de angstwekkende eerste weken stelt de kleine juffrouw het zeer goed. Vier jaar later was het tijd voor een kleinzoon, Otto. Janna startte in bijberoep De Fotoschuur op, haar eigen bedrijfje voor baby- en familiefotografie, een bedrijfje dat ondertussen tot een fulltime business verworden is.  Zoon Milan is gediplomeerd elektricien, en woont met zijn Sara in Wetteren. Ze trouwden in 2022, en ik mocht Sara’s trouwjurk maken. Zoon Jens is operator bij Duvel en woont in Buggenhout (Buggywood). Dochter Lies is het laatste vogeltje dat het nest verliet, ze werkt als verzorgende in een crèche in Gent, en verhuisde onlangs van het centrum van Gent naar Waarschoot.

Ik begon te bloggen in 2006, eerst een beetje als experiment, waarna het bloggen toch bleef. Eerst op het WordPress platform, later op ons eigen domein. Een hele tijd blogde ik over de kinderen, ons leven, mezelf, maar simpel is dat toch allemaal niet. Toen ging het een tijd over in weekmenu’s posten en hier en daar een persoonlijke noot. Maar naargelang de kinderen groter werden, voelde ik me niet helemaal goed bij schrijven over hen, privacy en al, weet je wel.

In 2012 haalde ik een oude liefde van onder het stof, en stortte ik me op handwerk. Eerst enkel haken, maar toen kroop het bloed toch waar het niet gaan kon, schafte ik een naaimachine aan en begon te naaien. Van naaien voor beginners evolueerde ik naar naaien voor gevorderde beginners, en nu heb ik helemaal mijn draai gevonden. Helemaal zotjes werd het toen ik de breinaalden óók weer bovenhaalde en truien en zo begon te breien. En nu kan ik me helemaal smijten in het maken van kleertjes voor onze kleinkinderen. In oktober 2016 startte ik in bijberoep en opende ik een winkeltje op Etsy, Saturninesworldshop. Een goede maand later werd echter borstkanker bij me vastgesteld. Ik kreeg een hormoonbehandeling waar ik zeer goed op reageerde, werd in augustus 2017 geopereerd, waarna bestraling volgde. In 2017 werkte ik aan de revalidatie, en in april 2018 werd ik in remissie verklaard. Tijdens mijn ziekteverlof werden de subsidies stopgezet van de vzw waar ik werkte, dus volgde na het ziekteverlof mijn ontslag. Gelukkig was er een lange opzegperiode, want de onzalige combinatie “50 worden, kanker krijgen en werk kwijtraken” kwam veel harder aan dan ik ooit verwacht had. Ik volgde outplacement, concentreerde me na de vroeggeboorte van kleindochter Pipa op ons gezin, zocht een weg en een richting om verder te gaan, maar had eigenlijk geen idee hoe het verder moest. Ik wisselde af tussen werkloosheid en ziekteverlof, maar besefte na een tijd dat ik diep in een depressie zat, en ben nu weer in ziekteverlof, zoekend naar een manier om uit die put te geraken.

Naast alle creatieve uitspattingen lees ik nog steeds heel graag, mijn Kindle is mijn grote vriend. Boekrecensies schrijven is absoluut mijn ding niet, dus die vind je hier niet. Koken doe ik nog steeds graag, maar met net ietsje minder plezier en overtuiging dan een tijd geleden. Muziek is en blijft een grote liefde, en Meneertje Mertens en ik trekken er sedert maart 2014 geregeld op uit met de fiets. Meneertje Mertens heeft met succes deelgenomen aan de 1000 kilometer voor Kom op tegen Kanker, en we trekken er ook graag met de mobilhome op uit. PC en internet zijn nog steeds mijn dada, maar ook daar volg ik de dingen iets minder fervent dan vroeger. There are only so many hours in a day, is het niet. Maar hier op mijn blog kan ik mijn liefde voor PC en internet combineren met mijn liefde voor taal, dus dat zit wel goed!

1 reactie

Reacties zijn gesloten.