Satur9Ik zit een beetje in een dipje. Geen nood, dat gaat wel weer voorbij, maar het lijkt me de moment om keer een zaagske te spannen. Ofte, de tweede aflevering van “ziek zijn: de kleine kantjes”. (ik heb geen idee hoeveel afleveringen er nog gaan volgen, en ofdát er zelfs nog afleveringen gaan volgen).
- Ik vind geen gemakkelijke houding om te lezen. Ik lees vooral in bed (hoewel ik mijn laatste boeken zo mooi vond, dat ik ook overdag gelezen heb). Ik lig op mijn rechterzij, en mijn linkerarm rust op mijn linkerzij. Alwaar het gezwel zich bevindt, in mijn borst. (het is eigenlijk zo dat ik erachter gekomen ben, dat daar een gezwel zit). Dat duwt, dat doet pijn, dat voelt ambetant. Ik zou op mijn rug kunnen liggen en lezen, ja. Maar dan heb ik dat probleem van die Kindle die op mijn gezicht valt als ik indommel. Niet leuk. Ik zou op mijn linkerzij kunnen gaan liggen en lezen, ja. Maar zo lig ik niet lekker en zie ik niet goed. (of beter: zie ik nog slechter). Dus ja. Ik zou zo een contraptie moeten hebben waarin ik mijn Kindle kan klemmen, die vasthangt aan de rand van het bed of zo, en die ik kan positioneren waar ik het nodig vind. Zou dat bestaan?
- Het valt me steeds meer op dat mijn stemming nogal “egaal” is. Ik kan me moeilijk nog opwinden in dingen. Soms maak ik me kwaad, maar dat wordt steeds minder. Ik kan ook heel goed wegkijken van dingen waar ik geen zin in heb (en dan gaat het hem vooral over actualiteit). Maar vooral toch: vlakke mood. Alles gaat een beetje langs me heen. Het interesseert me nog wel, maar het raakt me allemaal niet echt, noch in positieve, noch in negatieve zin. Ze doen maar. Behalve dat lieve kleintje dat Lili heet.
- Ik word erg snel moe van sociale contacten. Als ik wat veel gedaan heb, wat veel mensen ontmoet heb, heb ik een week rust en stilte nodig. Een namiddag familie wordt beloond met een migraine-aanval.
On the plus side: van migraine gesproken, ik heb er zelden nog. Nu een aanval (vandaar ook de dip), maar het was toch wel heel lang geleden. Maanden, zou ik durven zeggen? Een maand of 2, 3 geleden? Het is niet allemáál kommer en kwel, uiteraard.
De prachtige foto bij dit blogbericht (op de voorpagina) is van Liesje Pieters, en is gemaakt aan het Donkmeer.
Inderdaad schitterende foto! Liesje heeft een mooi oog voor zo’n panorama’s! 🙂 Verder is veel van wat je zegt heel herkenbaar, al is het onder andere omstandigheden. Go with the flow Satur9… Heb je al eens van een bookseat gehoord? Is handig om in bed te lezen. Ik stuur je nog een mailtje met tips. Liefs, Tis
Hey, heel normaal denk ik. Rust maar veel, en ga maar mee met de flow, en ik duim voor een houding die wél werkt bij het lezen. Toi toi!