Satur9Zo. Als het hier stil is, dan is het niet helemaal snor met de gezondheid. Het eerste dat er dan bij inschiet, is de communicatie. Dan ga ik wat slabakken.
Niet dat het zo dramatisch erg is, met die gezondheid, maar wel irritant. En constant pijn, daar wordt een mens moe van. Heel moe. Pijn heb ik, aan mijn gat. Mijn poep. Mijn staartebeen. Mijn heiligenbeen. Mijn sacrum. De laatste tijd hebben we het wel eens over mijn staart. Grappig allemaal, maar wel pijnlijk. Overbelast. Een scan afgelopen week wees uit wat ik al vermoedde: geen breuk (godzijdank, en ik zou ook niet weten waar die vandaan zou komen, want ik ben niet gevallen, toch niet op mijn achterwerk), geen barstjes, geen scheurtjes. Overbelast. En dus is het geduldig (??) afwachten tot het geneest. Met een nieuwe oude stoel op het werk (want daar is het begonnen), met een kussentje dat ik overal meesleep. Zonder pijnstillers, want die doen toch niet veel. En met nu een beetje rust. Want thuis, daar zit ik minder constant op mijn gat, en heb ik minder last. Het fietsen, dat moet ook een tijdje wachten. Want de onvermijdelijke schokken die mijn gat, mijn poep, mijn staartebeen, mijn heiligenbeen, mijn sacrum, mijn staart, zo u wil, incasseert tijdens het fietsen, die doen de hele zaak geen deugd. En zo betert het helemaal niet. Dus, niet fietsen.
En ondertussen? Naai ik vlijtig verder. Dat mag, want dan zit ik niet constant, dan sta ik recht om te tekenen, te knippen, te spelden. Dan zit ik op mijn bureaustoel. Dan sta ik recht. Dan zit ik in mijn zetel. Dan loop ik rond. Ik zit nooit zo lang na elkaar als op het werk. Ooit overval ik jullie wel eens met bakken foto’s van wat ik de afgelopen tijd allemaal ineen stikte. Verder speelt mijn bloeddruk me ook een beetje parten. Geniet ik van mijn heerlijke kleindochter. Kijk ik uit naar de vakantie. Echt op reis, meer dan 10 jaar geleden ondertussen.
Ooit kom ik wel weer eens aan schrijven toe. We zien wel wanneer. Want ik zie mijn blog wel graag.
Met dank aan Herman voor een foto die ik van hem gepikt heb. Van de reis van mijn ma en Herman naar India. (ze zitten in Turkije momenteel, hun reisverslag is altijd leuk om lezen en de foto’s zijn ook altijd mooi)