Deze week was een beetje de “week van de waarheid” met een reeks controles en een afspraak bij de radiotherapeut die al van eind vorig jaar vastlagen.

Ik had die afspraken lang vrij goed uit mijn hoofd kunnen zetten, maar in de aanloop naar begon ik toch wel steeds harder en harder te stressen. Een pijntje hier, ambetant gevoel daar en die hersenen beginnen te malen. Ik ben ook heel erg onrustig, en slaap heel slecht.

Deze week dus bloedafname, pet scan, mammografie en echografie. En dan afspraak bij de radiotherapeut. Die zijn tijd nam om alles rustig te bespreken. Maar die van in het begin zei: het resultaat van de pet scan is heel goed! Om me meteen gerust te stellen. Oef, oef, en nog eens oef.

De resultaten van het bloedonderzoek zijn goed, de echo was schoon (dat zei de dokter ter plaatse ook al), en op de pet scan viel nauwelijks nog iets te zien. De plek in mijn rug is volledig weg. Aan mijn borst is nog iets te zien maar dat komt door de operatie en het litteken. Niks mis mee. De radiotherapeut toonde ons de scan van december 2016 en nu naast elkaar, en het resultaat is heel duidelijk.

Ik kan dus met een gerust hart naar onze vakantie toeleven en naar hartenlust plannen en uitkijken naar. Wat ik de komende maanden ga doen.

De vermoeidheid blijft, de problemen met concentratie en geheugen ook, maar hopelijk slijt dit langzaam de komende maanden. Ik ben goed bezig, ik blijf actief en het fietsen is heel goed voor me. Meestal helpt de revalidatie (ook) tegen de vermoeidheid, bij mij heeft dat weinig uitgedaan, maar dat is geen drama. Het komt wel in orde.

De Nolvadex blijf ik uiteraard ook nemen, dat zal nog voor vele jaren zo blijven, denk ik. Het stelt me ook gerust: ik weet wat die Nolvadex al gedaan heeft de eerste 6 maanden van mijn behandeling, en voor mij voelt het zo’n beetje aan als een geruststelling, het nemen van die pillen. Ondanks de bijwerkingen, die neem ik er graag bij.

Dit jaar volgen nog een controle bij de gynaecologe in augustus, en bloedafname en controle bij de radiotherapeut in december. Meer eenvoudige controles waar ik me niet zo moet in opdraaien.

Dus, het lijkt er toch al heel hard op: alles komt goed.

Alles komt goed! 

Verwante Berichten:

Misschien lees je dit ook graag:

4 reacties

Laat een reactie achter bij ElkeReactie annuleren