Satur9Vaste rubriek op donderdag: favoriete albums. Ik ben altijd een platenkoper geweest, al van jongs af aan. Veel mensen vinden dat er op een album één goed nummer staat en dat de rest vulling is, maar daar ben ik het ab-so-luut niet mee eens. Meestal is het bij mij omgekeerd: een goed album bestaat uit allemaal nummers die ik graag hoor, behalve eentje of twee die ik minder/niet goed vind. In ieder geval, er is zoveel goeie muziek!
Ik vis eens een ouwke op, waar ik nog regelmatig naar luister de laatste tijd, Infected van The The. Op de foto een exemplaar uit een box met 4 CD’s van The The, maar ik kocht ‘m in 1986 al op vinyl.
Ik was zwaar onder de indruk van Heartland, een vlijmscherp nummer dat nog steeds verbazend actueel is:
The ammunition’s being passed and the lords been praised
But the wars on the televisions will never be explained
All the bankers gettin’ sweaty beneath their white collars
As the pound in our pocket turns into a dollar
https://www.youtube.com/watch?v=txrILqlaUlE
Ik heb het wel voor van die nummer met heerlijke pianoriedeltjes, Matt Johnson doet dat wel vaker (Uncertain Smile bijvoorbeeld, en ik dacht ook This Is The Day maar daar is het met accordeon, maar ik wil het toch eens vermelden want dat nummer is gewoon puur kiekenvel en ontroering). En nummers met koortjes, kan ook al niet fout gaan.
Het album heeft een heel specifieke sound door de productie van Roli Mosimann (die ook bijvoorbeeld Babble van That Petrol Emotion met het heerlijke The Big Decision produceerde, je hoort de overeenkomsten heel duidelijk).
Infected vond ik ook altijd heel erg intimiderend, Matt Johnson is keihard, vlijmscherp en af en toe klinkt het album vlammend hard. Luister naar Sweet Bird of Truth (voor mij altijd zo’n beetje de Major Tom van de jaren 80) met Anna Domino op backing vocals. (*)
of naar Sweet Bird of Truth, waarop je Neneh Cherry in een prominente rol hoort.
Het hele album is heel sterk, hierop geen mindere nummers voor mij. Al meer dan 30 jaar oud, maar nog steeds relevant.
(*) kent u haar nog? Van Zanna samen met Luc van Acker, of van haar eigen Rhythm?
