Satur9Maak een podcast of blog eens met audio. (pagina 202, opdracht 4)
Dus, ik had nog een idee dat kon passen in een ruime interpretatie van “maak een podcast of blog eens met audio”. Blog eens met audio the minimalist way.
Want eigenlijk wilde ik het graag nog eens over Neil Finn hebben. De mens verblijdt mij al met zijn muziekjes sedert ik een jaar of 16 ben, en op een zeer vreemde manier werd die aanwezigheid heel sterk tijdens het afgelopen, intense jaar.
Een paar weken nadat ik ziek werd, kochten we (tijdens de Music for Life actie) een banner van de Lokerse Feesten, en die hangt nu prominent in de woonkamer. Ik vind het heel mooi passen, en niet overdreven of storend eigenlijk. Sedert dan kijkt Neil Finn ons huis in, vriendelijk en met een zachte glimlach. Een beetje bemoedigend zo. We hebben voor mooie verlichting gezorgd, en ik vind het fantastisch.
Er volgde een luwe periode, we gingen op vakantie, eind juli waren we terug en ging de behandeling een paar snelheden hoger. Onderzoeken eind juli, operatie in augustus. In augustus startte Neil Finn ook met een reeks van 4 webcasts, elke vrijdagavond in Auckland, vrijdagochtend hier in België. Webcasts met nieuw materiaal, een webcast met veel oude nummers ook. Een reeks webcasts die culmineerde in de laatste, zeer lange webcast, tijdens de welke het album Out of Silence opgenomen werd.
Middenin die reeks werd ik op een woensdag geopereerd, en als ik op vrijdag thuis zou zijn en naar die webcast kon kijken, dan zou dat zeer goed nieuws zijn. En ik wás thuis, en dat wás goed nieuws, en ik kón kijken.
Ik heb heel intens genoten van die webcasts, en ook van het voorrecht het opnameproces van zo’n album te kunnen bekijken. Ik vind dat wij als fans ongelooflijk bevoorrecht en verwend zijn.
Ik bestelde het album in Australië, tot het aankwam behielp ik me met Spotify, alle dagen luisterde ik op z’n minst één keer en liefst meerdere keren naar het album. Het is een prachtig album, met een orkest, met heel mooie arrangementen, met een koor (met “gewone stemmen”, “no vibrato!”, soms vallen de stukjes zo op hun plaats, net als met dat paarse pak van op de Lokerse Feesten, dat is waarom ik die man zo graag zie!), prachtige liedjes. Heel donker bij momenten, het lijkt niet het album te zijn waar je het vrolijkst van wordt, maar toch, ik word er ook niet depri van. Ik kan er heerlijk mee meezingen, sommige mooie passages maken me gewoon blij.
Dit is het album dat voor altijd verbonden zal zijn met mijn operatie, met de bestraling, met mijn dagen thuis, soms in de put, soms met volle moed vooruit, zingend aan mijn naaitafel en naaimachine. Vele albums van de verschillende incarnaties van Neil Finn zijn verbonden aan fases in mijn leven. True Colours van Split Enz aan mijn kamer thuis. Try Whistling This aan een moeilijke periode in mijn leven, toen ook opgelicht door mooie muziek. Out of Silence aan deze moeilijke periode. Deze muziek is wat die donkere wolken soms een zilveren randje geeft.
Ik wist niet wat ik van een webcast moest verwachten, dus heb ik even gekeken, want we delen de liefde voor de Finn broers en Split Enz. Leuk! Eigenlijk heb ik nooit bedacht dat je op die manier ook je favoriete groepen kunt volgen. (Ben blijkbaar ouderwets).
Natuurlijk heb ik even doorgescrold naar de video met de klassieker Don’t dream it’s over. Grappig om daar voornamelijk jong publiek te zien, dat nog niet geboren waren toen dit een hit was 😉
Groetjes
Mar10
Of je ouderwets bent, dat weet ik nog niet zo 🙂 Ik volg het gewoon allemaal nogal nauwgezet omdat ik niet graag iets mis 🙂
Maar die webcasts zijn in ieder geval een echt cadeau, vind ik.
En ja, grappig hè, dat jonge publiek. Maar ik vind het ook fantastisch. Deze muziek blijft echt wel leven!